Siz onların üstündə və gəmilərdə hərəkət edir­siniz”.

Siz minik heyvanlarının üstündə quruda hərəkət edir və öz ağır yüklərinizi daşıyırsınız. Onların üstündə uzaq ölkələrə gedib çıxırsınız, halbuki başqa yolla siz buna ancaq böyük əziyyətlər bahasına nail ola bilərdiniz. Siz dənizlərlə səyahət edəndə isə, sizi, azdan-çoxdan mallarınızı yüklədiyiniz gəmilər aparırlar. Sizə belə nemətləri bəxş etmiş Xeyirxahınız, sizə çox səxavətlilik göstərmiş və sizdən ötrü nemətlər bolluğu Yaradan, doğrudan da ən mükəmməl minnətdarlığa layiqdir. O (Pak və Müqəddəs Olan) sizin tərifinizə və Ona səylə ibadət etmənizə layiqdir və Onun bəxş etdiyi nemətlərinin insanlar tərəfindən günah işlərə sərf edilməsi Ona yaraşmır.

 

ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛﮜ ﮝ ﮞ ﮟ;

 

(23. 23) “Həqiqətən, Biz Nuhu onun xalqının yanına göndərdik və o dedi: “Ey xalqım! Allaha ibadət edin, çünki sizin Ondan başqa ilahınız yoxdur. Məgər siz qorxmursunuz?”

Fövqəluca ayədə qulu və elçisi Nuhun (ə) peyğəmbərliyini xatırladır. O (ə), Yerin sakinlərinə göndərilən elçilər dəstəsinin ilkincisi idi. Allah onu (ə) bütlərə və daşlara ibadət edən həmqə­bi­lələrinin yanına göndərmişdi. Ona (ə) əmr olunmuşdu ki, onları tək olan Allaha ibadətə dəvət etsin və buna görə o (ə) öz xalqına buyurmuşdu ki, tək olan Rəbbə səmimiyyətlə ibadət etsinlər. Bu ibadət mütləq ixlaslı olmalıdır, çünki bu məziyyətsiz ibadət düzgün sayılmır. Sonra o (ə) xalqına bildirir ki, təkcə Allah ilahlaşdırılmağa layiqdir və qalan bütün məxluqlara ibadət oluna bilməz. Allah, bütün digər məxluqların məhrum olduğu, bütün kamil sifətlərə malik Olandır. Sonra isə peyğəmbər (ə) həmyerli­lərini etiqad etdikləri bütpərəstlikdən qorxub çəkinməyə çağırır. Onlar saleh insanların təsviri həkk edilmiş daş heykəllərə ibadət edirdilər. Onlar o heykəlləri Allaha şərik qoşurdular. Nuh peyğəmbər (ə) öz xalqı arasında haqqı uzun müddət və inadla təbliğ edirdi. O (ə) onları gizlicə və camaat içində dəvət edir, onların aralarında gecələr də, gündüzlər də dəvət işi aparırdı və beləliklə, bu, doqquz yüz əlli il davam etmişdi. Lakin müşriklərin tərsliyi günbəgün daha da artırdı və düz yoldan daha da uzaqlaşırdılar.

 

ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ;

 

Amma onun xalqının iman gətirməyən öndərləri dedilər: “O, sizin kimi bir adamdır. O sizə rəhbərlik etmək istəyir. Əgər Allah istəsəydi, mələklər nazil edərdi. Biz keçmiş əcdadlarımızdan belə bir şey eşitməmişik”.

Nuhun (ə) təşviq etdiyi xalqının ağsaqqalları Allahın peyğəmbərinə (ə) müqavimət göstərirdilər və öz qohumlarına onun (ə) yolu ilə getməməyi tapşırırdılar. Onlar deyirdilər: “O, sizin kimi adi bir insandır. O, özünü peyğəmbər adlandırıb ki, sizə rəhbərlik etsin və siz də ona tabe olasınız. Əgər o sizlərdən biridirsə, onu nə sizdən üstün edə bilər?” Bütün zamanlarda Allahın elçilərinin (onlara salam olsun!) əleyhdarları onlara məhz bu tərzdə mane olmağa cəhd göstərərdilər. Lakin hər dəfə elçilər onlara ən inandırıcı formada cavab verərdilər. Fövqəluca buyu­rur: “Onlar deyirdilər: “Siz də bizim kimi insanlarsınız. Siz istəyir­siniz ki, bizi atalarımızın ibadət etdiklərindən uzaqlaşdı­rasınız. Bizə aydın dəlillər gətirin”. Elçilər onlara belə deyir­dilər: “Biz – sizin kimi adamlarıq. Lakin Allah Öz qullarından istədiyini Öz mərhəməti ilə mükafatlandırır” (14/10-11). Elçilər deyirdilər ki, Allah Öz mərhəməti ilə onları digər insanlardan üstün etmişdir və heç kim Ona maneçilik törətməyə və Onun Öz qullarına iltifat göstərməsinə mane olmağa qadir deyildir.

Kafirlər də deyirdilər ki, əgər Allah istəsəydi, onda yerə mələklər nazil edərdi. Bu etiraz da əsassız idi, çünki o, Onun iradəsi ilə bağlı idi. Əgər O istəsə idi, doğrudan da yerə mələkləri göndərərdi. Lakin O – Müdrikdir və Rəhmlidir. Allahın müdrik­liyi və rəhmdilliyi tələb edirdi ki, elçilər insanlara insanların arasın­dan seçilib göndəriləydi. Əgər onlara mələklər göndəril­səydi, onda insanlar onlarla ünsiyyətə girə bilməzdilər. Buna görə onlar hər dəfə insan formasına düşməli olardılar və sonra yenə də öz əsil formalarına çevrilməli idilər.

Kafirlər həm də deyirdilər ki, heç vaxt öz əcdadlarından Allahın elçiləri barədə eşitməyiblər. Məgər onların atalarının və ya babalarının elçilər haqqında məlumatlarının olmaması inandı­rıcı bir dəlil idimi? Onların əcdadlarının öz tarixlərini bilməməsi, yəni onların nadanlığı inandırıcı dəlil ola bilməz. Əgər onlara doğrudan da elçilər göndərilməmişdisə, onda onlar doğru yolla gedə bilər və elçilərə ehtiyacları olmazdı. Lakin əgər onlar doğru yolla getmirdilərsə, deməli belə olduğu halda, o insanlar ki, elçilərlə görüşməyə nail olurdular, onlar göstərdiyi bu mərhəmə­ti­nə görə Allaha həmd etməliydilər, çünki onların ata-babaları bu şərəfə nail edilməmişdilər və buna görə heç bir təsəvvürə malik deyildilər. Əcdadlarının nail olmadığı neməti Allahın onlara verməsini rədd etməkyaramaz!

ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ;