Хлопец. I сапраўды, танцаваць яны таксама ўмеюцьI сапраўды, танцаваць яны таксама ўмеюць. Але заўважыў я, што хлопцы у нас нежанатыя. Дзяўчаты, пагуляем? Пакараем хлопцаў за тое, што не ажаніліся ў мінулы мясаед? (Адказваюць.) Тады станьце, хлопцы, калі ласка, бліжэй да мяне, а дзяўчаты— бліжэй да нашай (імя дзяўчыны). (Да дзяўчат) Трымайце вось гэтыя калодкі. Вам ix трэба пачапіць свайму хлопцу на шыю. Калі ласка. (Чапляюць.) Дзяўчына. А вы, хлопчыкі, будзеце адкупацца, бо калі не адкупіцеся, то цягаць вам гэтыя калодкі да тае пары, пакуль не знойдзеце сабе нявесту. Зразумела? А адкупацца мы з вамі будзем прыпеўкамі. Трымайце. (Раздае прыпеўкі.) Хлопец. Авы, дзяўчаты, уважліва назірайце за тым, як хлопцы будуць старацца не застацца з калодкамі. Пачынаем! (Хлопцы спяваюць прыпеўкі.) Я па беражку бягу — Бераг асыпаецца. Я бяззубую люблю — Яна не кусаецца. А ў Толевай гармоні Планкі пазалочаны. Не любіце, дзеўкі, Толю! Толя развалочаны. Туды-сюды вокам кіну Няма таго, за кім гіну. А пры боку сядзіць згрэбла, Што нікому не патрэбна. Не хадзіце, дзеўкі, у лазню, Не хадзіце парыцца. Ад гарачае прыпаркі Макіяж адваліцца. Дзяўчына. Паглядзіце, дзяўчаты, як нашы хлопцы спяваць умеюць, як яны стараліся!.. Ну што, вызвалім нашых малайцоў? Не хадзіць жа ім з калодкамі ўсе жыццё. (Адказваюць.) Хлопец. Тады здымайце з ix калодкі, i зараз мы пагуляем у вельмі цікавую гульню, якая называецца "Вяроўка". У ей мы паглядзім, які хлопец больш цягнецца да сваей дзяўчыны. (Дзяўчаты здымаюць колоды. Памочніцы вядучых ix збіраюць, потым выпосяць вяроўку, звязаную ў кола.) Дзяўчына. Хлопцы, зрабіце, калі ласка, невялікае кола ў цэнтры пляцоўкі i трымайцеся за вяроўку, а дзяўчаты стануць вакол хлопцаў у вялікае кола. Будзем вадзіць карагод у розныя бакі. Як толькі спыніцца музыка, кожны хлопец павінен будзе пацягнуцца да сваей дзяўчыны i пацалаваць яе, не адпускаючы вяроўку. Усе зразумела? Тады пачынаем! (Пад музыку necнi "А я бачыў, бачыў... " праводзіцца гульня "Вяроўка " 3 разы.) Дзяўчына. Вось якія ў нас хлапцы-малайцы. Здаецца, нейкая сіла незвычайная цягне ix да cвaix дзяўчат. Хлопец. Ну што, даражэнькія, будзем далей гуляць. Разбіцеся, калi ласка, на дзве каманды. У кожнай павінна быць 2 хлопцы i 2 дзяўчыны. Разбіліся? Вось i добра. (Да гледачоў.) Ёсць у нас 2 вёскі: Заполле i Залессе. Палова залы, па левы бок ад мяне, будзе веска Заполле, i будзе падтрымліваць сваю каманду. (Паказвае ўбок каманды злева.) А другая палова, па правы, будзе вёскай Залессе, i падтрымліваць будзе сваю каманду. (Паказвае ўбок каманды справа.) Дзяўчына. Пляскаць у далоні умееце? (Адказваюць.) А нагамі тупаць? (Адказваюць.) А ну-ка зараз паспрабуем. Залессе! (Апладзіруюць.) Заполле. (Апладзіруюць.) А цяпер усе разам! (Апладзіруюць). Нешта слаба. Хіба кашы не елі? А ну-ка, яшчэ разок разам! (Anладзіруюць.)
|
