Атропин

136. Миокардтың некрозының ең негізгі көрсеткіші:

1. QRS комплексінің кеңеюі

2. +Q 0,04 с, Q 40% R

3. Т тісшесінің негативизациясы

4. ST сегментінің төмендеуі

5. V5-6 шықпаларында S пайда болуы

 

137. Миокард инфарктінің жедел сатысы кезіндегі ең мүмкін болатын өзгерістер:

1. Қарама-қарсы қабырғада ST сегментінің конкордантты өзгерістері;

2. +Патологиялық Q тісшесі, ST-T кешенінің монофазды қисық түрінде;

3. ST-T кешенінің реципрокты өзгерістері;

4. ST сегменті элевациясы;

5. Т тісше инверсиясы.

 

138. Сол қарынша алдыңғы қабырғасының жедел миокард инфаркті сатысында ЭКГ тән ең негізгі өзгерістер:

1. +I, aVL-де ST элевациясы және патологиялық Q, V3,V4; II,III, aVF-те ST депрессиясы;

2. III, aVF, V1-де ST элевациясы және патологиялық Q; ST депрессиясы I, II, aVL;

3. ST элевациясы I, II, aVL; Т тісшесі теріс III, aVF, V5, V6;

4. Кеуделік әкетулерде ST сегменті депрессиясы;

5. Кеуделік әкетулерде Т негативизациясы.

 

139. Артқы қабырға миокард инфарктінің жіті сатысындағы ЭКГ көрініске тән:

1. II,III ST депрессиясы, I, II, aVL-де T теріс, III, aVF патологиялық Q;

2. II,III ST депрессиясы, I, II, aVL-де ST элевациясы, III, aVF T теріс;

3. +ST элевациясы, II,III, aVF, патологиялық Q тісшесі, I, aVL-де V2-4 ST сегменті депрессиясы;

4. I, aVR- кеуделік әкетулерде ST сегменті жоғарлаған;

5. V2-4 кеуделік әкетулерде патологиялық Q тісшесі.

 

140. I, aVL, V3-V6 әкетулерінде ST сегментінің 2 мм-ге дейін жоғарлауы және Т тісшесінің теріс болуы, R тісшесі амплитудасының төмендеуіне мыналар тән:

1. +Интрамуральды алдыңғы бүйір инфаркті үшін;

2. Интрамуральды артқы бүйір инфаркті үшін;

3. Майда ошақты алдыңғы инфаркті үшін;

4. Іріошақты бүйір инфаркті үшін;

5. Майда ошақты бүйір инфаркті үшін.

 

141. Миокард инфарктының тыртықтану кезеңіне ең тән:

1. патологиялық Q тісшесінің жоғалуы;

2. ST сегменті изолиниядан жоғары;

3. Q тісшесінің 0,02 с жоғарлауы;

4. Теріс Т тісшесі;

5. +ST сегменті изолинияда

 

142. Қайталамалы миокард инфарктның тыртықтану аймағында көрінеді:

1. ЭКГ қарсы-қабырғасындағы шықпада ST сегменті төмендеуі;

2. +Q тісшесінің тереңдеуі, ST сегменті тыртықтану аймағында жоғарлауы;

3. Атриовентрикулярлы блокаданың пайда болуы;

4. Теріс Т тісшесінің тереңдеуі;

5. Т тісшесінің инверциясы.

 

143. ЭКГ-да жүректің жыртылуы кезінде ырғақтың қандай өзгерістері кездеседі:

1. Қарынша фибрилляциясы;

2. +ырғақ өзгермейді;

3. брадикардия;

4. тахикардия;

5. асистолия.

 

144. Ерте трансмуральды миокард инфарктында ЭКГ өзгерістеріне ең тән:

1. жүрекше ырғағының бұзылуы;

2. QRS комплексінің өзгеруі;

3. +ST сегментінің жоғарлауы;

4. Q тісшесінің пайда болуы;

5. Т тісшесінің инверсиясы.

 

145. Трансмуралды миокард инфаркт жедел кезеңііндегі ЭКГ өзгерістеріең тән:

1. +Аралас S-Т сегменті изолиниядан жоғары және и QS комплексінің пайда болуы;

2. Q тісшесі Rтісшесінің1/2-не тең, ұзақтығы 0,04 сек;

3. Кеуде шықпаларында теріс Т тісшесі;

4. QRS комплексінің кеңеюі;

5. S-Т сегмент депрессия.

 

146. Жүреканевризмасында ЭКГ ең тән өзгеріс:

1. +ЭКГ-да миокард инфарктында «тұрып қалуы»;

2. Кеуде шықпаларында Т тісшесінің тереңдеуі;

3. Гис будасы аяқшаларының толық блокадасы;

4. ЭКГ төмен вольтажы;

5. QS комплекс.

 

147. Ірі ошақты миокард инфарктының ЭКГ-да ең тән өзгеріс:

1. ST депрессиясы жоғары доғалданған және Т тісшесі симметриялы емес;

2. Горизонтальды ST депрессиясы;

3. +Патологиялық Q тісшесі;

4. ST жоғарлауы;

5. QRS комплексі.

 

148.Ірі ошақты миокард инфарктының ЭКГ ең тән:

1. Кеуде шықпаларында теріс Т тісшесінің тереңдеуі;

2. +SТ сегменті монофазды қисық түрінде жоғарлауы;

3. QRS комплексінің кеңеюі;

4. SТ сегментінің депрессиясы;

5. QS комплексі.

 

149. Миокардтың оттегіге қажеттілігі және оның коронарлы жолдармен жеткізілуі арасындағы сәйкессіздік миокард ишемиясының себебіне тән:

1. Тұрақты күштемелі стенокардия.

2. Спонтанды стенокардия.

3. Үдемелі күштемелі стенокардия.

4. Алғаш рет пайда болған стенокардия.

5. +Кез-келген топты стенокардия.

 

150. Алғаш рет пайда болған стенокардиясы бар науқасты госпитализациясы:

1. +Науқастардың барлығына

2. Көрсетілмейді.

3. Жеке жағдайда көрсетіледі.

4. Ерекше көрсетеді.

5. Жоспарлы түрде.

 

151. Алғаш рет пайда болған стенокардия болуы мүмкін барлығында, біреуінен басқа:

1. Клиникалық сауығу.

2. Миокард инфарктының дамуы.

3. Тұрақты стенокардияның өтуі.

4. Кенет өлім.

5. +Аорта аневризмасының қалыптасуы.

 

152. Нитраттарды қабылдау кезінде миокардтың оттегіге қажеттілігі төмендеуі немен байланысты:

1. Инотропты әсері теріс.

2. Хронотропты әсері теріс.

3. Сол қарыншаның күштемеден кейін төмендеуімен.

4. +Сол қарыншаның күштемеде алды төмендеуімен.

5. АҚҚ төменденуі.

 

153. Бета-блокаторларды қабылдау кезінде миокардтың оттегіге қажеттілігі төмендеуі немен байланысты:

1. Дромотропты әсері теріс.

2. Оң инотропты және хронотропты әсері.

3. +Теріс инотропты және хронотропты әсері.

4. Сол қарыншаның күштемеден кейін төмендеуімен.

5. Сол қарыншаның күштемеде алды төмендеуімен.

 

154. Кальций антогонистерін қабылдау кезінде миокардтың оттегіге қажеттілігі төмендеуі немен байланысты:

1. Инотропты әсері теріс.

2. Хронотропты әсері теріс.

3. Сол қарыншаның күштемеден кейін төмендеуімен.

4. +Сол қарыншаның күштемеде алды төмендеуімен.

5. Теріс инотропты және хронотропты әсері.

 

155. Наиболее эффективными у больных со спонтанной стенокардией являются:

1. Нитраты.

2. Блокаторы бета- адренорецепторов.

3. +Антагонисты кальция.

4. Нитриты

5. Диуретики

 

156. Көптеген науқастардың сустака-фортені бір рет қабылдау кезінде антиангинальді әсердің ұзақтығы:

1. 1-1,5сағат.

2. 8 -12 сағат.

3. +3 - 5 сағат.

4. 6 -10 сағат.

5. 11-12 сағат.

 

157. Қазіргі ЖИА жіктелуі ЖИА-ның барлық клиникалық түрін қамтиды, біреуінен басқа:

1. Стенокардия.

2. Миокард инфаркт.

3. Инфарктан кейінгі кардиосклероз.

4. +Атеросклеротикалық кардиосклероз.

5. Жүрек ырғағының бұзылуы.

 

 

158. Стенокардия кезінде физикалық күштемеге байланысты жағымсыз сезімнің орналасу сипаты болады:

1. Жүрек тұсында.

2. +Көкірек артында

3. Жүрек ұшында.

4. Төстің семсер тәрізді өсіндісі жанында.

5. Сол қолға

 

159. Күш түсуден пайда болған стенокардия ұстама ұзақтығы құрайды:

1. +10 минуттен аз

2. 30 сек дейін.

3. 15-25 мин.

4. 40 минуттан көп

5. 1 сағаттан көп

 

160. Науқаста үдемелі (тұрақсыз) стенокардия байқалады барлығы БІРЕУІНЕН басқа:

1. Жеңіл физикалық күштеме кезінде пайда болатын ұстама.

2. Тыныштық күйде пайда болатын ұстама.

3. Стенокардия ұстама ұзақтығының жоғарлауы.

4. Нитроглицеринге әсерінің азаюы.

5. +Ұстама пайда болғаннан 4 апта өткен

 

161. Спонтанды стенокардия кезінде төмендегі берілген медикаменттердің барлығы көрсеткіш болады:

1. Нитраттар.

2. +кальций антагонисттері

3. Ангиотензинайналдырушы фермент ингибиторлары.

4. Тромболитиктер.

5. Антиагреганттар.

 

162. Спонтанды стенокардияның арнайы ЭКГ белгілері болады:

1. Т тісшесі инверсиясы.

2. өтпелі Q тісшесінің пайда болуы.

3. Гисс шоғыры тармақтарының өтпелі блокадасының пайда болуы.

4. +ST сегментінің өтпелі жоғарлауы

5. Қарыншалық тахикардия пайда болуы.

 

163. Спонтанды стенокардия ұстамасының алдын алу үшін қолданылатын ең әсерлі препараттар болады:

1. Нитраттар.

2. +Кальций антагонисті

3. Бета-блокаторлар.

4. Празозин.

5. Аспирин.

 

164. Науқаста классикалық спонтанды стенокардия (вариантты стенокардия) ұстамасының әдетте пайда болады:

1. Тәуліктің екінші жартысында.

2. +Түнде немесе таңертең ерте

3. Қандай да бір циркадтық жоқ

4. Жоғары физикалық күштемеде

5. Психоэмоциональды күштемеде

 

165. Миокарда инфарктінің жиі кездесетін түрі болады:

1. +Ангинозды

2. Астматикалық.

3. Гастралгиялық.

4. Церебро-васкулярлы.

5. Ауырусыз

 

166. Миокард инфарктімен науқастарда аурудың басталғанынан алғашқы 4-6 сағатта ж.ргізілетін негізгі патогенетикалық терапия болады:

1. Коронарлы ангиопластика.

2. +Тромболитикалық терапия.

3. Аорта-коронарлы шунттау.

4. Нитроглицеринді инфузия түрінде енгізу.

5. Антиангинальды терапия

 

 

167. Қарыншалық тахикардиямен миокард инфарктінің жедел сатысы кезінде емдеу үшін негізгі таңдаулы препараттар болып табылады:

1. Верапамил.

2. Новокаинамид.

3. Бета-блокаторлар.

4. +Лидокаин.

5. ААФ ингибиторлары

 

168. Миокард инфарктінің жедел сатысымен науқастарда пароксизмальды жыпылықтаушы кезінде жүректің жиырылу жиілігін азайту үшін барлығын енгізеді БІРЕУІНЕН басқа:

1. Финоптин.

2. Бета-блокаторлар.

3. Жүрек гликозидтері.

4. Кордарон.

5. +Нифедипин.

 

169. Алдыңғы-аралық миокард инфарктімен науқастардағы атриовентрикулярлы (АВ) блокаданың 2-3 сатысында негізгі хабаршы ретінде пайда болады:

1. АВ-блокаданың I дәрежесі пайда болуы.

2. Гисс шоғырының алдыңғы сол аяқша блокадасының пайда болуы.

3. +Гисс шоғырының оң аяқша блокадасының PQ ұзаруымен қосарлануы

4. Гисс шоғырының сол аяқша блокадасының пайда болуы.

5. PQ интервалы қысқаруы.

 

170. Миокард инфарктімен науқастарда дамитын өкпе ісінуі кезінде аталған препараттардың барлығы көрсеткіш болады БІРЕУІНЕН басқа:

1. Морфин.

2. Нитроглицерин.

3. +Преднизолон

4. Фуросемид.

5. оттегі

 

171. Жедел миокард инфарктімен науқастарда кенеттен пайда болған дөрекі систолалық шу және жіті оңқарыншалық жетіспеушілік дамуына себеп болады:

1. сол қарынша бос қабырғасының жыртылуы.

2. +қарыншааралық перде жыртылуы

3. Папиллярлы бұлшықет жыртылуы.

4. Өкпе артерия тромбоэмболиясы.

5. Жүрек жетіспеушілігі.

 

172. Бүйір қабырғасының жоғары миокард инфарктісі кезіндегі инфарктінің электрокардиографиялық белгілері болып табылады:

1. I, V5, V6 әкетулер.

2. I, V4, V5 әкетулер.

3. +аVL или аVL и I әкетулер

4. аVF әкетулер.

5. I, III, аVR әкетулер.

 

173. Төменгі локализациядағы миокард инфарктісі кезіндегі инфарктінің электрокардиографиялық белгілері болып табылады:

1. I, II, аVF.

2. +II, III, аVF.

3. I, III, аVR.

4. II, III, аVL.

5. аVL (немесе аVL және I).

 

174. Сол қарынша алдыңғы-бүйір қабырғасының жоғары миокард инфарктісіне күдіктенген кезде ЭКГ түсіруді ұсынады:

1. + 1-2 қабырғааралығынан жоғары деңгейде V4-V6 кеуделік әкетулерді

2. 1-2 қабырғааралығынан төменгі деңгейде V4-V6 кеуделік әкетулерді.

3. V7-V9 әкетулер.

4. Тыныс алу кезінде

5. 3 реттік

 

175. Кеуделік қосымша әкетулер V7-V9 және дорзальды Нэбу бойынша түсіруді ұсынады:

1. Артқыдиафрагмальды инфаркті.

2. +артқыбазальды инфаркті

3. Оң қарынша инфаркті.

4. Жоғары бүйір инфаркті.

5. алдыңғы инфаркті

 

176. Іріошақты миокард инфаркті кезіндегі патологиялық Q анықталады:

1. Ауру басталғаннан 30 минуттан (кеш емес) өткеннен кейін.

2. +алғашқы бірнеше сағат ішінде

3. Ерте емес ауру басталғаннан 24 сағаттан кейін.

4. ауру басталғаннан екінші-үшінші тәулікте.

5. ауру басталғаннан 1 аптадан кейін

 

177. Миокард инфарктімен науқастарда жоғары антикоагулянтты әсері дәлелденген бұл:

1. Антиангинальды әсері.

2. Инфарктінің шектеулі зонасы.

3. Реинфаркті жиілігінің азаюы.

4. +тромбоэмболиялық асқыну жиілігі төмендеуі

5. Антигипоксиялық әсері

 

178.Миокард инфарктінің негізгі патогенетикалық факторы болады:

1. Коронарлы артерия спазмы.

2. +коронарлы артерия тромбозы

3. Атеросклеротикалық табақшамен коронарлы артерия окклюзиясы.

4. Миокардтың оттегіне мұқтаждығының кенеттен жоғарлауы.

5. Артериальды гипотония.

 

179. Артериальды гипертензия I сатысына тән болады:

1. +Транзиторлы АҚҚ жоғарлауы

2. Электрокардиографияда миокардтың гипертрофиялық белгілері.

3. Бүйрек функцияларының бқзылысы.

4. Торша геморрагиясы.

5. Миокардтың сол қарыншалық гипертрофиясы

 

180. Төмендегі көрсетілген гипотензивтік дәрілік заттардың қайсысы, дәріні қабылдауды тоқтатқаннан кейінгі синдром шақырады:

1. Резерпин

2. Допегит

3. +Клофелин

4. Гипотиазид

5. Коринфар

 

181. Екіншілік артериальды гипертензияға әкелетін өте жиі кездесетін аурулар:

1. Қолқа коарктациясы.

2. +Созылмалы пиелонефрит.

3. Бүйрек артерия гипоплазиясы.

4. Феохромоцитома.

5. Біріншілік гиперальдостеронизм

 

182. Феохромоцитома кезіндегі гипертониялық кризді емдеу үшін көктамырға енгізуге болады:

1. +Фентоламинді.

2. Пентаминді.

3. Клофелинді.

4. Дибазолды.

5. Магнезии сульфатты

 

183. Бета-адреноблокаторларды ішке қабылдағанда максимальды гипотензивті әсері қанша уақыттан кейін басталады:

1. 6-8 сағат.

2. 2-3 күн.

3. 5-8 күн.

4. +2-3 апта.

5. 7-8 апта.

 

184. Солқарыншалық жіті жетіспеушілікпен асқынған, гипертониялық кризді басу мақсатында көктамырға енгізу керек:

1. +Лазиксті.

2. Финоптинді.

3. Жүрек гликозидін.

4. Обзиданды.

5. Дибазолды.

 

185. Артериальды гипертензия және жүрек жетіспеушілігі бар науқастың АҚҚ төмендету мақсатында міндетті түрде енгізу керек:

1. Клофелинді.

2. Обзиданды.

3. Финоптинді

4. +Каптоприлді.

5. Допегитті.

 

186. Клофелиннің гипотензивті әсері байланысты:

1. бета-адренорецепторларды бөгелуімен

2. Қан плазмасында ренин құрамының азаюы

3. +Орталық жүйке жүйесінің альфа – адрено рецепторларының ынталандырылуы

4. Айналымдағы плазма көлемінің азаюы.

5. Орталық жүйке жүйесінің бетта – адрено рецепторларының ынталандырылуы

 

187. Артериальды гипертония деп АҚ тұрақты деңгейде жоғарлауын айтады.

1. 120/80 мм.сын.бағ.және одан жоғары.

2. 140/90 мм. сын.бағ.және одан жоғары.

3. +160/95 мм. сын.бағ.және одан жоғары.

4. 150/85 мм. сын.бағ.және одан жоғары.

5. 130/80 мм. сын.бағ.және одан жоғары.

 

188. артериалды гипертония диагнозын қою үшін:

1. АҚ ның жоғарлауының бір ретті тіркелуі жеткілікті

2. +АҚ, жоғарлауы әр түрлі күндері 2реттен кем емес келуі

3. 2 апталық интервалмен 3реттен кем емес келу, АҚ жоғарлауын тіркеу міндетті

4. АҚ ай бойы мониторирлеу керек

5. Зертханалық дәлел қажет

 

189. АҚ I дәрежесінің көрсеткіші болып табылады:

1. АҚ салыстырмалы аз көтерілуі

2. +Өмірге маңызды ағзалардың зақымдануының болмауы

3. АҚ лабилдігі

4. Сол жақ қарыншаның гипертрофиялық көріністері

5. Көздің торлы қабығының артерияларының тарылуы

 

190. АҚ II дәрежесінің көрсеткіші болып табылады,біреуінен басқа:

1. Сол жақ қарыншаның гипертрофиялық көріністері

2. Көздің торлы қабығының артерияларының тарылуы

3. Криздің мүмкіндігі

4. +Миокард инфарктысының дамуы

5. АҚ тұрақты көтерілуі

 

191.АҚ III дәрежесінің көрсеткіші болып табылады,біреуінен басқа:

1. Жүрек жетіспеушілігінің пайда болуы.

2. Гипертониялық энцефалопатия.

3. Ми қан айналымының бұзылысы.

4. Созылмалы бүйрек жетіспеушілігі.

5. +АҚ лабилдігі

 

192. Симтоматикалық АГ себебі болып табылады,жиі

1. Біріншілік гиперальдостеронизм

2. Феохромоцитома.

3. +Бүйрек аурулары

4. Жүрек және ірі артериялардың зақымдалуы.

5. Тиреотоксикоз.

 

193. Гипертониялық криздер басының қатты ауыру сезімімен,тершеңдік жүрек қағуы мен бірге жүруі тән:

1. Біріншілік гиперальдостеронизма.

2. +Феохромоцитомы.

3. Реноваскулярлы гипертония.

4. Аорты коарктациясы

5. Гипотериоз

 

194. Күрт әлсіздік,өтпелі парездер, тырысулар,полиурия және нектурия ұстамалары мүмкін болуын көрсетеді:

1. Феохромоцитоманың.

2. Аорта коарктациясын

3. +Біріншілік гиперальдостеронизм

4. Реноваскулярлы гипертензия

5. Тиреотоксикоза.

 

195. 50 жастан кейін гипертонияның пайда болуы кіндік маңы аймағынан шуыл естілуі,шеткері артериялардың қосымша аурулары,мүмкін болуын көрсетеді:

1. Біріншілік гиперальдостеронизм

2. Феохромоцитомы.

3. +Реноваскулярлы гипертония

4. Аорта коарктациясы

5. Тиреотоксикоза.

 

196. Бақыланатын артериальды қанқысымын төмендету үшін қолданады:

1. Резерпин.

2. Пентамин.

3. Дибазол.

4. +Нитропруссид натрий.

5. күкіртқышқыл магнезии.

 

 

197. Гипертониялық кризді емдеу мақсатында ішке қабылдау үшін қолданады:

1. Адельфанды.

2. Анаприлинді.

3. +Коринфарды.

4. Допегитті.

5. Резерпинді.

 

198. Қолқаның қатпарланған аневризмасымен науқастардың, АҚҚ төмендету үшін таңдамалы препарат болып табылады:

1. Диазоксид.

2. Клофелин.

3. +Нитропруссид натрий.

4. Дроперидол.

5. Фуросемид.

 

199. Сол қарыншалық жіті жетіспеушілік белгісімен, гипертониялық кризді басу мақсатында қолданатын ең рациональды препарат болады:

1. Обзидан.

2. +Нитропруссида натрий.

3. Финоптин.

4. Дибазол.

5. Дигоксин.

 

200.Гипотензивті әсер көрсетуі негізінен симпато-адреналды жүйенің белсенділігіне байланысты,препараттарға барлығы жатады,біреуінен басқа:

1. Клофелин

2. Допегит

3. Празозин

4. +Каптоприл

5. Фентоламин

 

201. Гипотензивті әсер көрсетуі негізінен тікелей тегіс салалы бұлшық етпен және тамырлар жасушаларымен (тікелей әсерлі вазодиляторлар)әсерлесуіне байланысты,препараттарға барлығы жатады,біреуінен басқа:

1. +Празозин

2. Апрессин

3. Миноксидил

4. Нитропруссида натрия

5. Гипотиазид

 

202. Систоликалық АҚ ның жоғарлауының себебі болуы мүмкін:

1. Сино-атриальды бөгеме II дәрежесі

2. +Толық көлденең бөгеме

3. Атриовентрикулярлы бөгеме II дәрежесі

4. Гисс шоғырының оң аяқшасының бөгемесі

5. Гисс шоғырының сол аяқшасының бөгемесі

 

 

203. Науқаста шөлдеу,полиурия,бұлшық еттің әлсіздігі және ЭКГ да Q-T интервалының ұзаруы мен АГ ең мүмкін болатын себебі болып табылады:

1. Гипертониялық ауру

2. Созылмалы пиелонефрит.

3. +Біріншілік гиперальдостеронизм.

4. Феохромоцитома.

5. Гипергликемия.

 

204. БДҰ классификациясына сәйкес АҚ ның шектік деңгейіне тән артериалды қысым:

1. 120/80 - 140/95 мм.сын.бағ.

2. 130/85 - 150/89 мм.сын.бағ.

3. 140/90 - 150/94 мм.сын.бағ.

4. +140/90 - 160/95 мм.сын.бағ

5. 160/85 - 180/95 мм.сын.бағ

 

205. Бірінші дәрежелі гипертониялық ауруға ең тән келесі АҚ көрсеткішінің диапазоны:

1. 150/90 - 159/94 мм.сын.бағ

2. 140/90 - 159/94 мм.сын.бағ.

3. +160/95 - 179/104 мм.сын.бағ

4. 135/90 - 170/100 мм.сын.бағ

5. 120/80 - 140/95 мм.сын.бағ.

 

206. Тұрақты диастолалық АҚ көтерілуі кезінде гипотензивті препараттармен емдеу нұсқауланады:

1. 85 мм.сын.бағ жоғары

2. 90 мм.сын.бағ.жоғары

3. +100 мм.сынғбағ жоғары

4. Тек диастолалық АҚ жоғары 105-110 мм.сын.бағ

5. 110 мм.сын.бағ жоғары

 

207. Гипертониялық аурудың дамуында қауіп факторы болып табылады,біреуінен басқа

1. Ас тұзын шектен тыс қолдану.

2. Семіздік.

3. Гиподинамия.

4. Алкогольмен әуестену

5. +Вегетерияндық.

 

208. Ортостатикалық гипертония ең тән,келесі науқастарға:

1. +Феохромоцитома

2. Біріншілік гиперальдостеронизм.

3. Реноваскулярлы гипертония.

4. Гипертониялық ауру

5. Семіздік.

 

209. Феохромацитомамен науқаста гипертониялық кризді басуда ең әсерлі:

1. + альфа-адренорецепторын бөгейтін препараттар

2. Ангиотензин-айналдырушы фермент ингибиторлар

3. бета-адренорецепторы бөгейтін препараттар

4. Диуретик

5. Ганглиоблокаторлар

 

210. Кальции антагонистерінің гипотензивті әсері байланысты:

1. +Сол қарыншаға жүктемеден кейін азаюы

2. Сол қарыншаға жүктеме алды азаюы.

3. Сол қарыншаға жүктеме алды және жүктемеден кейін

4. альфа-адренорецепторлардың бөгелуімен

5. бета-адренорецепторлардың бөгелуімен

Конец формы

 

211. Жедел сол жақ қарыншалық жетіспеушілікпен асқынған,гипертониялық кризді босу тактикасы қосады:

1. папаверин, лазикс, спирт, кислород

2. +морфин, лазикс, кислород, спирт

3. эуфиллин, коргликон, оксигенотерапия

4. нитропруссид натрия

5. морфин, лазикс

 

212. Артериалды гипертензия, II типті криз:

1. Артериялды қысымның 40-60 минут бойы азаюы

2. 2-5 минут арасында қысымның күрт азаюы

3. Пролонгирленген әсерлі препараттар енгізілуімен қатар,қысымның күрт түсуі

4. +Қысымның тәулік бойы біртіндеп түсуі

5. АҚ түсіру керек емес

 

213. II типі гипертензивті кризді келесі препараттармен басу:

1. пропранолол (обзидан)

2. дроперидол

3. пентамин

4. +лазикс

5. нитроглицерин

 

214. Артериалды қысымын деңгейін анықтайды

1. қышқыл-сілтілік тепетеңдік

2. Жүректің минутты көлемі

3. +Шеткері артериолалардың қарсыластығы

4. Гемоглабин деңгейі

5. Эритроциттер саны

 

215.АГ асқынуы болады,біреуінен басқа:

1. Көздің торлы қабатына қан құйылу

2. +пневмония

3. Миокард инфарктісі

4. инсульт

5. өкпе ісінуі

 

216.Екіншілік АГ келесі ауруларда байқалады,біреуінен басқа:

1. феохромоцитома

2. тиреотоксикоз

3. гломерулонефрит

4. Кушинг ауруы

5. +ЖИА

 

217. «Артериалды гипертензия I дәрежелі» диагнозына сәйкес, көріністер қосады,БІРЕУІНЕН басқа:

1. Артериалды қысымның тез қалпына келуі

2. Артериалды қысымның кезеңдік жоғарылауы

3. Асқынулардың болмауы

4. +Жүректің миокардының сол қарыншасының гипертрофиясы

5. Артериалды қысымның жоғары емес сандары

 

218. III дәрежелі АГ көрсеткіштеріне жатады,біреуінен басқа:

1. Нысана ағзалардың зақымдалуы

2. АҚ тұрақты жоғарылауы

3. Жүректің миокардының сол қарыншасының гипертрофиясы

4. АҚ деңгейінің жоғарылауы

5. +Асқынулардың болмауы

 

219.Қандай қауіп категориясына жатады (Барлық ерлер және әйелдер 55 жастан төмен),АГ бірінші дәрежесінің қауіп факторы,нысана ағзалардың зақымдалуы,және қосымша жүрек қан тамыр аурулары болмаған жағдайда?

1. Орта қауіп тобы(риск 2)

2. +Төмен қауіп тобы(риск 1)+

3. Өте жоғарғы қауіп тобы(риск 4)

4. Жоғары қауіп тобы(риск 3)

5. Көрсетілген топтардың ешбіріне жатпайды

 

220. Артериальды гипертензия кезінде тқмендегі берілгендердің барлығы ауруханаға тасымалдауға көрсеткіш болады БІРЕУІНЕН басқа:

1. Гипертониялық криз

2. Гипотензивті терапия резистенттілік

3. Артераилды гипертонияның жылдам үдеуі

4. +артериальды гипертония I сат.

5. Салыстырмалы диагностикасы қиындық тудырады

 

221.Артериальды гипертензия кезінде артериальды қан қысым 150/120 мм сб. болуы тән:

1. Эукинетикалық криз үшін;

2. +Гипокинетикалық криз үшін;

3. Гиперкинетикалық криз үшін;

4. Феохромоцитома үшін;

5. Криздің құрысу түрі үшін

 

222. Эукинетикалық вариант кезіндегі артериальды қан қысым жоғары болуы бұл:

1. Шеткі қарсыластық қалыпты кезде жүрек лақтырысының жоғары болуы;

2. +жүрек лақтырысы қалыпты кезде шеткі қарсыластық жоғарырақ болуы;

3. жүрек лақтырысы төмен кезде шеткі қарсыластық анағұрлым жоғарырақ болуы;

4. жүрек лақтырысы жоғары кезде шеткі қарсыластық төмен болуы;

5. барлық аталған варианттар болуы мүмкін;

 

223.Венозды және артериальды тонусқа әсер етеді:

1. нитросорбид;

2. +нитропруссид натрий

3. пропранолол (обзидан);

4. верапамил;

5. гепарин

 

224. Гипертониялық криз фонында дамыған өкпе ісінуі кезінде таңдамалы препарат болып табылады:

1. +нитропруссид натрий

2. нифедипин (коринфар);

3. верапамил (изоптин);

4. морфин;

5. клексан