Б. 25-35 Гр

МИ ЖӘНЕ ЖҰЛЫН АУРУЛАРЫН ЕРТЕ ДИАГНОСТИКАСЫНЫҢ ОЛШЕМДЕРIИ ЖӘНЕ ЕМДЕУ УСТАМДАРЫ» эллектив пәні бойынша біліммен қолданаларлықты бағалайтын құжаттар.

Тестер

1. Сериялы ангиограммадағы қан ағымының қалыпты жағдайдағы уақыты:

А.4,5 сек

 

Б. 5,0 сек

В. 5,5 сек

+ Г. 7,0 сек

Д. 8,5 сек

 

2. Тек нейрохирургиялық зерттеу әдістеріне жатады

А.краниография

Б. Компьютерлік томография

+ В. вентрикулография

Г. электроэнцефалография

Д.нейросонография

 

3. Төмендегілердің қайсысы тек нейрохирургиялық тексеру әдістеріне жатады:

А. краниография

Б. Компьютерлік томография

+ В.Стереотоксикалық биопсия

Г. ЭЭГ

Д. нейросонография

 

 

4. Әктенген эпифиздің ығысуды ан ықтайтын ең қолайлы әдіс

А.ЭХО ЭС

Б. ЭЭГ

В. Мидың КТ

Г. Мидың МРТ

+ Д. Краниография

 

5. Ликвордағы блоктың табу әдісі:

А.Ми МРТ сы

Б. Спондилографиясы

В.Омыртқаның компьютерлік томографиясы

+ Г. Квиккенштедтың ликвординамикалық сынау

Д. Нейросонография

 

6. Ликвордағы блоктың деңгейің табудағы ең қолайлы әдіс

А. Омыртқаның магнитты резонасты томографиясы

Б. Спондилографиясы

В. Омыртқаның компьютерлік томографиясы

+ Г. Миелография

Д. Нейросонография

 

7. Ұсынылған тексеру әдістерінің қайсысы емдік эффект береді

А. краниография

Б. Спондилографиясы

+ В. пневмоэнцефалография

Г. Нейросонография

Д. электроэнцефалография

 

 

8. Ұсынылған тексеру әдістерінің қайсысы емдік эффект береді:

А. краниография

Б. Спондилографиясы

+ В. Люмбальнді пункция

Г. Нейросонография

Д. электроэнцефалография

 

9. Бас ми жасушаларыныі биоэлектірлік белсенділігін бағалау үшін қолданылатын әдіс

А. Нейросонография

Б. вентрикулография

+ В. ЭЭГ

Г. пневмоэнцефалография

Д. ЭХО ЭС

 

 

10. Магнит резонансты томография өткізуіне арналған қарсы көрсеткіштер

А. Йодқа аллергияның болуы

Б. Ашық бас сүйек ми жарақаты

В. Айқын бас сүйек ішілік гипертензия

+ Г. Бөтен металл деңелердің барысы

Д. Ми ісігіне қан құйылуы

 

11. Күшейту саусақтардыңбассүйек рентгенограммаларын куәландырады

А.Ашық гидроцефалия туралы

Б. Окклюзионды жабық гидроцефалия туралы

+ В. Бас сүйек ішіндегі гипотензия туралы

Г. Бас сүйек ішіндегі гипертензия туралы

Д. Менингит туралы

 

12. Бас сүйек ішіндегі аневризімнің диагностикада шешуші тәсілдері

А.сцинтография

+ Б. ангиография

В. КТ

Г. доплеросонография

Д. реоэнцефалография

 

13. Ең аңықпен белгімен гипофиз аденомалары келеді

+ А. Түрік тоқымынын мөлшерінің артуы

Б. Ер тоқым бқлшнгінің остеопорозы

В. Пневматизацияның ең басты жоғарғы қойыны

Г. Пневматизацияның ең басты тқменгі қойыны

Д. Кальцинатов барысы

 

14. Бас сүйегі зақымдағанда қолданалатын әдістеме

А. Краниография

+ Б. КТ

В. Ангиография

Г. Пневмоэнцефалография

Д. ЭХО ЭС

 

 

15. Стандартты нейросонография балаларда бас миінің қай құрылымыңда жүргізіледі

А. Артқы еңбекшесі арқылы

+ Б. Алдыңғы еңбекшесі арқылы

В. Самай сүйек қабыршағы арқылы

Г. Тәждік тігісі арқылы

Д. Балаларда өткізілмейді

 

 

16. Әдеттегі лимитталған бірінші жылмен нейровизуализациялық әдісі

+ А. Нейросонография

Б. Вентрикулография

В. Бас миының КТ сы

Г. Позитронно эмиссиондық томография

Д. Бас миының МРТ

 

 

17. Қарыншалық жүйенің визуализациялық әдісі:

А. ЭХО ЭС

Б. ЭЭГ

+ В. вентрикулография

Г. пневмоцистернография

Д. краниография

 

 

18. Жүрек ритмінің жүргізушісі, денеде ферромагнитті құрылымдардың болуы қай зерттеуді жүргізуде қарсы көрсеткіштер болып табылады?

А.КТ

Б.ЭХО

+ В.МРТ

Г.эмиссионды томография

Д.ангиография

 

19. Магневист котраст заты зерттеуде қолданылады:

А.КТ

Б.вентрикулография

+ В.МРТ

Г.эмиссионды томография

Д.ангиография

 

 

20. Квеккенштед сынауында субарохнаидалды кеңістікте блоктың жоқ болуы- жұлын-ми сұйықтықтың қысымының жоғарлауы:

А.он есе

Б. 6 есе

В. 4 есе

+ Г. 2 есе

Д. Жоғарламайды

 

21. Квеккенштед сынағы көмегімен субарохнаидалды кеңістіктің өткізгіштігін зерттеуде керек етеді:

А. Науқастың басын алға қарай қаттырақ еңкейту

+ Б. v.jugularis жаншылуы

В. Алдыңғы құрсақ қабырғасын басу

Г. Науқастың басын артқа еңкейту

Д. Кез келген маневр осы сынау шарттарына қанағаттандырады

 

22. Артқы бас сүйектегі кіші шұңқырдағы паталогиялық процесті табу үшін қолданылады

А.КТ

Б.контрасты КТ

+ В. МРТ

Г.позитронды эмиссионды томография

Д. Нейросонография

 

23. Стукея сынағында қалыпты жағдайда жұлын сұйықтығы жоғарлайды:

+ А. 1,5 есе

Б.3 есе

В. 6 есе

Г.4 есе

Д. 5 есе

 

24. Бассүйектң ми бетінде «саусақты басылу» неге сәйкес келеді?

А. Венозды тамырларға

Б. Ортаңғы қабықты артерияның тамырларына

+В. Ми жартышарларының қатпарларына

Г. Бассүйек-ми жүйкелеріне

Д. Синустарға

 

 

25. КТ-да қандай белгі ми бағанасының дислокационды зақымдануын дәлелдейді?

А.бассуйек күмбезінің сызықты сынуы

+ Б. визуальды базальды ми қоймасының деформациясы және болмауы

В.бас –ми мыжылу ошағының болуы

Г.субарахноидальды қан құйылу

Д..пневмоцефалияның болуы

 

 

26. Омыртқа аралық остиохондрозының КТ белгілеріне жатад, біреуінен басқасы

а. Омыртқа аралық дискінің биіктігінің төмендеуі

+ б. Трапеция тәрізді пішінді және омыртқа денесінің биіктігінің төмендеуі

в. Тұйықталу табақшаларының тығыздалуы

г. Субхрондральды қабатының склерозы

д. Шморль жарықтары

 

27. Субарахноидалды кеңістігінің өткізгіштігін анықтай алмайтын зерттеу:

+ А. Спондилография

Б. омыртқаның магнитно-резонансты томографиясы

В. омыртқаның компьютерлік томографиясы

Г. миелография

Д. Стуккей сынамасы

28. Омыртқалардың қүрылым өзгерістерін анықтайтын ең тиімді зерттеу:

А. Спондилография

Б. омыртқаның магнитно-резонансты томографиясы

+В. омыртқаның компьютерлік томографиясы

Г. миелография

Д. Стуккей сынамасы

29. Жұлының қүрылым өзгерістерін анықтайтын ең тиімді зерттеу:

 

А. Спондилография

+ Б. магнитно-резонансная томография позвоночника

В. рентгеновская компьютерная томография позвоночника

Г. миелография

Д. проба Стуккея

30. Субарахноидалды кеңістікке контрастты зат енгізіу арқылы өткізілетін зерттеу:

А. Спондилография

Б. омыртқаның магнитно-резонансты томографиясы

В. омыртқаның компьютерлік томографиясы

+Г. миелография

Д. Стуккей сынамасы

31. Краниограммада анықталған:

 

А. Бас сүйектің линиялы сынуы;

Б. Сагиттальді тігістің жарақатты айырылуы;

В. Бас сүйектің басыла сынуы;

+Г. Тігістердің жарақатты айырылулары

бар бас сүйектің көп сынулары;

Д. Бас сүйектің оқ тиген жарасы;

32. Компютерлік томографияда анықталған:

+А. Түйреуші субдуральді гематома;

Б. Түйреуші эпидуральді гематома;

В. Сүлелі субдуральді гематома;

Г. Түйреу астылық субдуральді эмпиема;

Д. Түйреуші субдуральді эмпиема;

33. Компютерлік томограммада анықталған:

А. Ишемикалық инсульт;

+Б. Геморррагиялық инсульт;

В. Бас миындағы метастаздар;

Г. Бас миының соғылған ошақтары;

Д. Бас миының көп абсцесстері;

34. Компютерлік томограммаларда анықталған:

А. Түйреу астылық субдуральді гематома;

Б. Түйреуші эпидуральді гематома;

В. Сүлелі субдуральді гематома;

+Г. Түйреуші субдуральді гематома;

Д. Түйреуші субдуральді эмпиема;

35. Компютерлік томограммаларда анықталған:

А. Мишықтың гемисферасының абсцессі;

Б. Артқы шұңқырдың эпидуральді гематомасы;

+В. Түйреуші интрацребральді гематома;

Г. Мишықтың гемисферасындағы метастаз;

Д. Мишықтың құртының медуллобластомасы;

36. Магнитті-резонансты томограммада анықталған:

А. Түйреу астылық субдуральді гематома;

+Б. Түйреуші эпидуральді гематома;

В. Сүлелік субдуральді гематома;

Г. Түйреуші субдуральді гематома;

Д. Түйреуші субдуральді эмпиема;

37. Магнитті-резонансты томограммада анықталған:

А. Түйреу астылық субдуральді гематома;

+Б. Түйреуші эпидуральді гематома;

В. Сүлелік субдуральді гематома;

Г. Түйреуші субдуральді гематома;

Д. Түйреуші субдуральді эмпиема;

38. Вегетативті статустың патогномоникалық белгісі:

А. Вегетативті-висцеральді функциялардың бұзылуы;

+Б. Ұйқы-ояулық фазаларының бұзылуы;

В. Тыныс алу функцияларының бұзылуы;

Г. Қимыл сферасындағы бұзылу;

Д. Экстрапирамидті характердегі бұзылулар;

 

39. «Персистерлеуші вегетативті статус» диагнозы арқылы қою тура:

А. Бас-сүйек жарақатынан кейін 2 ай;

Б. Бас-сүйек жарақатынан кейін 3 ай;

В. Бас-сүйек жарақатынан кейін 4 ай;

Г. Бас-сүйек жарақатынан кейін 5 ай;

+Д. Бас-сүйек жарақатынан кейін 6 ай;

 

40. Вегетативті статусты акинетикалық мутизмнен айырғызатын, дифференциальді--диагностикалық белгі:

А. Стабильді вегетативті функциялардың бар болуы;

+Б. Қарауды фиксациялаудың болуы;

В. Вербальді жауаптың бар болуы;

Г. Элементарлы командаларды атқарудың болуы;

Д. Сақталулы бульбарлы функциялардың болуы,

 

41. «Тұйық адам» синдромының өрбуі ықтималдау:

А. Сүйелді дененің орта мен алдыңғы бөліктерінің зақымдануы кезінде;

Б. Доминантты жартышардың базальды ганглилерінің зақымдануы кезінде;

+В. Варольді көпірдің вентро-латеральді бөліктерінің зақымдануы кезінде;

Г. Төрт төмпешік мидың үстіңгі төмпешіктерінің зақымдануы кезінде;

Д. Ромбтәрізді шұңқырдың түбінің үстіңгі бөліктерінің зақымдануы кезінде;

 

42. Акинетикалық мутизмнің өрбуі ықтималдылау:

+А. Сүйелді дененің орта мен алдыңғы бөліктерінің зақымдануы кезінде;

Б. Доминантты жартышардың базальды ганглилерінің зақымдануы кезінде;

В. Варольді көпірдің вентро-латеральді бөліктерінің зақымдануы кезінде;

Г. Төрт төмпешік мидың үстіңгі төмпешіктерінің зақымдануы кезінде;

Д. Ромбтәрізді шұңқырдың түбінің үстіңгі бөліктерінің зақымдануы кезінде;

 

43. Децеребрициялы ригидтілік тәнделеді:

А. Бүгуші-бұлшықеттердегі тонустың артуымен;

+Б. Жазушы-бұлшықеттердегі тонустың артуымен;

В. Бүгуші-бұлшықеттердегі тонустың төмендеуімен;

Г. Жазушы-бұлшықеттердегі тонустың төмендеуімен;

Д. Бүгуші-бұлшықеттердегі тонустың артуымен және жазушы-бұлшықеттердегі тонустың төмендеуімен;

 

44. Декортикациялық ригидтілік тәнделеді:

+А. Бүгуші-бұлшықеттердегі тонустың артуымен;

Б. Жазушы-бұлшықеттердегі тонустың артуымен;

В. Бүгуші-бұлшықеттердегі тонустың төмендеуімен;

Г. Жазушы-бұлшықеттердегі тонустың төмендеуімен;

Д. Бүгуші-бұлшқеттердегі тонустың артуымен және жазушы-бұлшықеттердегітонустың төмендеуімен;

 

45. Бас сүйек пен миға ауыр зақым алғандардың гипотензиясының шегі:

А. 60 мм р.с.

Б. 70 мм. р.с.

В. 80 мм р.с.

+ Г. 90 мм. р.с.

Д. 100 мм. р.с.

 

46. Мидың ішкі қысымын түсіру үшін қолданылады:

+ А. Маннитол;

Б. Метрогил;

В. Метродиназол;

Г. Метроклопрамид;

Д. Методонол;

 

47. Мидың ішкі қысымын түсіруге болады:

А.Изотоникалық ерітінді;

Б. Гипотоникалық ерітінді;

В. Гетеротоникалық ерітінді;

+ Г. Гипертоникалық ерітінді;

Д. Гормотоникалық ерітінді;

 

48. Маннитолдың осматикалық әсері оны салғаннан кейін мына уақыт аралығында білінеді:

А. 2 – 3 минутта;

Б. 5 – 7 минутта;

В. 10 – 15 минутта;

+ Г. 15 – 30 минутта;

Д. 30 – 45 минутта;

 

49. Маннитолдың әсері төмендегідей болмайды:

А. Плазманың көлемі көбеймейді;

Б. Эритроциттердің деформацияға қабылеті;

В Қанның қоюлығы төмендеуіне;

Г. Мидың қан айналу көлемінің ұлғаюына;

+ Д. Оксигемоглобиннің деңгейі көтерілуі;

 

50. Маннитолдың терапевтикалық әсері жалғасады:

А. 30 минут;

Б. 2 сағат;

+ В. 6 сағат;

Г. 12 сағат;

Д. 24 сағат;

51. Мидың ішкі қысымын өлшеу үшін пайдалануға анағұрлым қажетті:

А. Эпидуралды;

Б.Субдуралды;

В Субарахноидалды;

Г. Паренхиматозды;

+ Д. Интравентрикулярлы;

 

52. Бас сүйек пен миға ауыр соққы алғандардың қысымының шегі:

А. 5 – 10 мм. р.с.

Б. 10 – 15 мм. р.с.

+ В. 20 – 25 мм. р.с.

Г. 30 – 35 мм. р.с.

Д. 40 – 45 мм р.c.

 

53. Мидың ишемиясына өтіп кету қауіпін тудыратын церебралды перфузиялық қысымының деңгейі:

А. 5 – 10 мм. р.с.

Б. 10 – 15 мм. р.с.

В. 20 – 25 мм. р.с.

Г. 30 – 35 мм. р.с.

+ Д. 50 – 60 мм. р.с.

 

 

54. Мидың ішкі қысымын өлшегенде қолданылмайды:

А. Фуросемид;

Б. Маннитол;

В. Натрии тиопенталы;

+ Г. Морфин гидрохлориді;

Д. Гипертоникалық ерітінді;

 

55. Бас сүйек пен мидан ауыр жарақат алған пациенттерді тамақтандыру төмендегідей:

А. Жарақаттан соң 24 сағатқа жеткізбей;

Б. Жарақаттан соң 48 сағатқа жеткізбей;

+ В. Жарақаттан соң 72 сағатқа жеткізбей;

Г. Жарақаттан соң 92 сағатқа жеткізбей;

Д. Жарақаттан соң 1 аптаға жеткізбей;

 

56. Бас сүйек пен мидың ауыр жарақатын емдегенде пайдалануға болмайды:

А. Фуросемид;

Б. Маннитол;

В. Натрии тиопенталы;

+ Г. Стероидтар;

Д. Гипертоникалық ерітінді;

 

57. Бас сүйек пен мидың ауыр жарақаттан емдегенде пайдалануға мүлде болмайды:

А. Фуросемид;

Б. Маннитол;

В. Натрии тиопенталы;

+ Г. Преднизолон;

Д. Гипертоникалық ерітінді;

58. Бас сүйек пен мидан ауыр жарақат алған аурулардың өміріне төнген қауіпті азайтады:

А. Стероидтық препарат салу;

+ Б. Трахеостома пайдалану;

В. Антиконвульсант пайдалану;

Г. Асқазанға арнайы зонд жасау;

Д. Мидың электрофизиологиялық белсенділігінің мониторингі;

 

59. Плазмадағы натрийдің қалыпты мөлшері:

А. 4,5 мэкв/л

Б. 10 мэкв/л

В. 75 мэкв/л

+ Г. 140 мэкв/л

Д. 210 мэкв/л

 

 

60. Плазмадағы калийдің қалыпты мөлшері:

А. 1,5 мэкв/л

+ Б. 4,5 мэкв/л

В. 7,5 мэкв/л

Г. 14,5 мэкв/л

Д. 21,5 мэкв/л

 

61. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны азайғанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Глиома;

Д. Атерома;

 

62. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны төмендегенде пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Гидрома;

Д. Атерома;

 

 

63. Бұл процесс МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны төмендегенде пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Демиелинизация;

Д. Атерома;

 

64. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Киста;

+ В. Липома;

Г. Гидрома;

Д. Церебромаляция;

 

 

65. Бұл процесс МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Киста;

+ В. Атерома;

Г. Гидрома;

Д. Церебромаляция;

 

66. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Киста;

+ В.Дермоид ісігі;

Г. Гидрома;

Д. Церебромаляция;

 

67. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне жоғары қарқынымен артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Глиома;

Д. Атерома;

 

68. Бұл процесс МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны жоғарылағанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Ишемия ошағы;

Д. Атерома;

 

69. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне жоғары қарқыны артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Мидағы ісінуы;

Д. Атерома;

 

70. Аталған мидың ішкі ісігінде МР – сигналының қарқыны Т1 және Т2 режимінде өзгеріссіз:

+ А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

Г. Глиома;

Д. Атерома;

 

71. Мидың ішкі ісігінің бұл түрінде МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны өзгермейді:

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

Г. Глиома;

Д. Атерома;

72. Тұқымдылық тәндікке ие, ісікті нұсқаңыз:

А. эпендимома

Б. олигодендроглиома

В. астробластома

+ Г. мишықтың гемангиобластомасы

Д. медуллобластома

 

73. Науқастың отыру қалпындағы бас миына операцияның мүмкін асқынулары:

А. Операциялық жарадан қан ағуының күрт күшеюі

Б. Бас миының ағып жиналу-ісінуі

+В. Ауалық эмболия

Г. Дислокациялық синдром

Д. Барлық саналған

 

74. Нормадағы түрік ертоқымының өлшемі құрайды:

А. Сагитт. 7-11 мм, верт. 5-97 мм

+Б. Сагитт. 11-15 мм, верт. 9-12 мм

В. Сагитт. 15-17 мм, верт. 12-14 мм

Г. Сагитт. 17-19 мм, верт. 14-16 мм

Д. Сагитт. 19-21 мм, верт. 16-18 мм

 

75. Краниофарингиома кезіндегі көрулік бұзылулар байқалады:

+А. Битемпоральды гемианопсиямен

Б. Гомонимды гемианопсиямен

В. Квадрантты гемианопсиямен

Г. Орталық скотомамен

Д. Биназальды гемианопсиямен

 

76. Жиірек экстрамедулярлыға жұлынның келесі ісіктері апарылады:

+А. Невриномдер

Б. Менингеомдер

В. Менингосаркомдер

Г. Эпендимомдер

Д. Липомдар

 

77. Жиірек интрамедулярлыға жұлынның келесі ісіктері апарылады:

+А. Астроцитомдар

Б. Олигодендроглиомдар

В. Эпендимомдар

Г. Спонгиобластомдар

Д. Глиобластомдар

 

78. Жиі «құм сағат» тибі бойынша өсетін, жұлынның ісігі:

А. Холестеатомы

Б. Менингиомы

В. Саркомы

+Г. Невриномы

Д. Липомы

 

79. Омыртқаның жиірек біріншілік ісіктеріне апарылады:

А. Саркомдар

Б. Остеомдар

+В. Остеофибромдар

Г. Остеобластокластомдар

Д. Карциномдар

 

80. Жұлынның субарахноидальды кеңістігінің өтушілігін рентгенеологиялық зерттеу аталады:

А. Спондилография

Б. Дискография

+В. Миелография

Г. Электормиелография

Д. Карциномы

 

81. Мидың қарыншаларының аластатылған білезіктерін анықтаудың тура әдісі:

А. Бас миының магнитты-резонансты томографиясы

Б. Бас миының позитронды-эмиссионды томографиясы

В. Бас миының компьютерлі томографиясы

+Г. Вентрикулография

Д. Нейросонография

 

82. Ұсынылған әдістердің қайсысы нервілердің көрулік дискісінің анық тұралауы кезінде рұқсатетілмеген:

А. краниография

Б. спондилография

+В. люмбальная пункция

Г. нейросонография

Д. вентрикулопункция

 

83. Бас миының тіндерімен радиоактивті глюкозаны жинауының дәрежелерінің әртүрлілігін анықтауға негізделген, әдіс:

А. функциональды магнитты-резонансты томография

Б. спиральді компьютерлі томография

В. магнитты-резонансты спектрография

+Г. позитронды-эмиссионды компьютерлі томография

Д. бірфотонды эмиссионды компьютерлі томография

 

84. Глиобластом кезіндегі, клиникалық декомпенсациялаудың өрбуінің бірінші симптомдардың пайда болу мезетінен ықтималдылау мерзімдері:

А. бірнеше күн

Б. бірнеше апта

+В. бірнеше ай

Г. жылдан екі жылға дейін

Д. бірнеше жыл

 

85. Оң астроцитом кезіндегі, клиникалық декомпенсациялаудың өрбуінің бірінші симптомдардың пайда болу мезетінен ықтималдылау мерзімдері:

А. бірнеше күн

Б. бірнеше апта

В. бірнеше ай

Г. жыл бойы

+Д. бірнеше жыл

 

86. Оң астроцитомы бар науқастардағы бесжылдық өміршеңді бар қаралушылар үлесі:

А. 0%

Б. 5% дейін

В. 15-20%

+Г. 25-30%

Д. 50% дейін

 

87. Бас миының қайта пайда болған ісіктерінің жылына 100 000 адамға орташа анықталулығы қандай:

А. 5-9

+ Б. 10-15

В. 16-20

Г. 20-25

Д. 25-30

 

88. Теріс нейроэпителиальды ісіктердің цитологиялық белгісін нұсқаңыз:

+А. ядролы атипизм
Б. клеткалардың гигантизмі

В. Митохондриялардың болмауы

Г. Ядролардың жазықталуы

Д. клеткаралық тіннің қаулай өсуі

 

89. Теріс нейроэпителиальды ісіктердің цитологиялық белгісін нұсқаңыз:

А. ядролы атипизм
Б. клеткалардың гигантизмі

+В. некроздардың болуы

Г. ядролардың жазықталуы

Д. клеткаралық тіннің қаулай өсуі

 

90. Глиомдарды кешенді емдеу кезінде пайдаланылатын, суммарлы жалпы доза (СЖД) құрайды:

А. 15-25 Гр

Б. 25-35 Гр