Монументальная и станковая скульптура Беларуси 20 в
Монументальная скульптура - реализуется в крупных монументах и их комплексах, грандиозных многофигурную рельефах, архитектурно-скульптурных комплексах, посвященных общественному деятелю, важного исторического события. Разновидности ее - памятник, монумент, мемориальные сооружения. Выделяется большими размерами, величественностью, масштабностью. Произведения монументальной скульптуры рассчитан на восприятие с большого расстояния и довгачасавае существование, а потому моделируется большими массами из прочных материалов. Станковая скульптура не связана непосредственно с архитектурой, имеет близкие к натуре размере. Разновидности ее - портреты, ню, анималистические изображения, абстрактные композиции. Выполняются на скульптурном станке, используются для украшения интерьеров, как садово-парковая скульптура. Жанр монументальной скульптуры был расширен в 40-50-е гг. XX в. Примером являются работы З. Азгура, А. Аникейчика, А. Заспицкого, А. Глебова, что украшают города Беларуси и стали центрами композиций при оформлении мемориальных ансамблей или площадей города Ряд скульптур деятелям истории и культуры (А. Мицкевичу в Новогрудке, Я. Дроздовичу в Минске, Ефросиньи Полоцкой в Полоцке) появились в течение 80-90-х гг. XX в. С конца XX в. особое развитие получила городская скульптура, за счет чего создаются неповторимые образы города, которые приобретают популярность как туристические объекты (например, работы В. Жбанова в Минске)
АРХІТЭКТУРНЫЯ СТЫЛІ
стыль
| Еўропа (ст.)
| Беларусь (ст.)
| Раманскі
| X–XII – уся Еўропа,
X –сярэдзінаXII – Францыя
| XII – культавыя збудаванні,
сярэдзіна XIII – XIV – абарончыя збудаванні
| Готыка
| Сярэдзіна XII – XV– Францыя
Канец XII – XV – Еўропа
| Сярэдзіна XIII – пачатак XVI – культавыя збудаванні і дэкор абарончых
| Рэнесанс
| Канец XIII—XVI –Італія
XV–XVI – Еўропа
| Канец XV – пачатак XVII
| Барока
| Канец XVI – сярэдзіна – канец XVIII
| Канец XVI – сярэдзіна – канец XVIII
| Класіцызм
| XVII – сярэдзіна XIX – Францыя
XVIII – сярэдзіна XIX – Еўропа
| Сярэдзіна – канец XVIII – сярэдзіна XIX
| Рамантызм
| з канца XVIII па 30–я гг. XIX
| з канца XVIII
| Рэалізм
| з 30–40-х гг. XIX
| З 30–40-х гг. XIX –асветніцкі рэалізм
з 90–х гг.XIX ст.
| Мадэрнізм
| з 70–х гг. XIX па сярэдзіну XX
| Канец XIX – 20–я гг. XX
| Постмадэрн
| з сярэдзіны XX
| з канца 80–х гг. XX
|
Архітэктурныя стылі ў Беларусі
Стыль
| Час (ст.)
| Элементы
| Тып пабудовы
| Адметнасці
| Раманскі
| Сярэдзіна XIII – XIV
| Парэбрык, зубцы, байніцы
| Замкі (Ліда, Крэва, Геранёны, Меднікі, Гародня, Наваградак)
вежы-данжоны (Камянец)
| Геаметрызм формы (прамавугольная прызма,
цыліндр у вежы; конус ці піраміда дахаў) суровасць, манументальнасць
| Готыка
| Сярэдзіна XIII –XV
| Нервюрныя скляпенні, контрфорсы,
неглыбокія нішы, байніцы
| Замкі (Наваградак, Мір), храмы-крэпасці (Сынкавічы, Мураванка)
| Пры захаванні абарончых якасцей – дэкаратыўная аздоба (неглыбокія нішы), вокны-байніцы, паліхромнасць фасадаў, адкрытая муроўка, вежа двух’ярусная (чацвярык і пастаўлены на яго васмярык)
| Рэнесанс
| канец XV – пача-так XVII
| Прамаву-гольныя ці квадратныя вокны, крыжовыя скляпенні, карніз, рустоўка, франтон-лесвіца
| Кальвінскія зборы (Заслаўе, Смаргонь, Койданава), касцёлы (Чарнаўчыцы), ратушы (Нясвіж), палацава-замкавыя ансамблі (Мір, Гальшаны, Любча, Смаляны)
| Геаметрычныя формы фасадаў (трохкутны франтон, неглыбокія нішы прамавугольнай ці квадратнай формы), тынкоўка фасадаў, гранёная форма вежаў, выразны падзел на ярусы з дапамогай карнізаў
| Барока
| Канец XVI — сярэдзіна – канец XVIII
| Цыліндрыч-
ныя ці крыжовыя скляпенні, прафілява-
ныя карнізы, фігурныя шчыты франтонаў, пілястры, фігурныя броўкі,
валюты, ракаўкі, нішы для скульптур,
| Базілікальныя (Брыгіцкі і Бернардынскі касцёлы Гародні) і крыжова-купальныя (Фарны касцёл у Нясвіжы, Мікалаеўская царква ў Магілёве) храмы, манастыры і кляштары, сінагогі (Слонім), ратушы (Віцебск, Магілёў), калегіумы (Полацк, Пінск), шпіталі (Слонім), жылая гарадская забудова (дамы рамеснікаў – Паставы, Наваградак, Слонім), палацава-замкавыя ансамблі (Нясвіж)
| Кантраснасць і перацякальнасць аб’ёмаў і форм, спалучэнне выпукла-ўвагнутых аб’ёмаў (ілюзія пластычнасці фасадаў), шмат’ярусныя вежы, дынамічныя кампазіцыі за кошт хвалепадобных карнізаў), галоўны фасад – тэатральная шырма
| Класіцызм
| Сярэ-дзіна – канец XVIII— сярэ-дзіна XIX
| Калоны, што ўтвараюць манумен-
тальны порцік, трохкутны франтон і броўкі над вокнамі, двусхільны дах, гладкая столь
| Палацава-замкавы ансамблі (Ружаны, Свяцк, Сноў, Альберцін), гарадскія сядзібы (Паставы, Слонім, Гародня), храмы-ратонды (Верхнядзвінск, Чачэрск, Ліда), жылая забудова, адміністрацый-
ныя пабудовы (палацы губернатараў, вакзалы)
| Геаметрызм форм, сіметрыя, велічнасць і строгасць, ордэрная сістэма, двухпавярховая гарадская забудова па “чырвонай лініі” –адзіным фасадам
| Стылі гіста
рызму
| Cярэдзі-на — канец XIX
| Звыклыя стылёвыя элементы – не канструк-
цыйныя, а дэкара-тыўныя
| Храмы (неаготыка, неараманскі, псеўдарускі, псеўдавізантый-скі); вакзалы (неабарока, неакласіцызм); сядзібы (неабарока, неакласіцызм, неаготыка)
| Суіснаванне 2 стыляў у адным ансамблі; адступленні ад канонаў стылю
| Мадэрн
| Канец XIX – пача-так
XX ст.
| “Голы” мур, спалучэнне матэрыялаў (шкло, бетон, метал), адсутнасць ордэрнай сістэмы
| Банкі (Слонім), гарадская забудова (Мінск), адміністрацый-ныя будынкі (буд. Лібава-Роменскай чыгункі), капліцы (Мір), храмы
| Асіметрычнасць, сумяшчэнне несумяшчальных матэрыялаў, імітацыя прыродных форм, цытатнасць (арыентацыя на ранейшыя стылі) (стайня ў Альберціне)
| Характарыстыка беларускай школы іканапісу
Перыяд (стагоддзе)
| Аблічча
| Фон
| Нацыянальныя рысы
| Канец XIV – XV
| “Грэчаскі тып твару”, графічнасць, плоскаснасць, умоўнасць
| Нейтраль
ны, але на німбе з’яўляецца арнамент
|
| Канец XV – XVI
| Светла-ценевая мадэліроўка твару
| Арнамент – матывы “каванага металу” і раслінна-геамет-
рычны з пазалотай
| Мясцовы тыпаж твару
| Канец XVI – XVII
| Мясцовы тыпаж твару,
натуралістычнасць выявы (у праваслаўнай і уніяцкай іконе)
| Барокавы раслінны арнамент, S-падобны матыў, залачэнне, пасерабрэнне фону
| Прадметы побыту,
адзенне (галаўны убор), вышыўка,
архітэктурны пейзаж, адступ-
ленне ад канону ў дэталях, рама з “камянямі”
| XVIII
| Пачуццёвасць,
парушэнне прапорцый у постацях і дэталях, свядомая прымітывізацыя выяваў (рысы “нізавога барока”)
| С-падобны матыў у фоне, буйнарэль-
ефныя парасткі, кветкі, знікненне разбянога фону ў часткі абразоў
| Зваротная перспектыва, адступленне ад канона ў сюжэце, драўляныя ці срэбныя шаты (аклады) на асобныя іконы
|
Кардиналистский и ординалистский подходы Кардиналистский (количественный подход) к анализу полезности основан на представлении о возможности измерения различных благ в условных единицах полезности...
|
Обзор компонентов Multisim Компоненты – это основа любой схемы, это все элементы, из которых она состоит. Multisim оперирует с двумя категориями...
|
Композиция из абстрактных геометрических фигур Данная композиция состоит из линий, штриховки, абстрактных геометрических форм...
|
Важнейшие способы обработки и анализа рядов динамики Не во всех случаях эмпирические данные рядов динамики позволяют определить тенденцию изменения явления во времени...
|
|
Выработка навыка зеркального письма (динамический стереотип) Цель работы: Проследить особенности образования любого навыка (динамического стереотипа) на примере выработки навыка зеркального письма...
Словарная работа в детском саду Словарная работа в детском саду — это планомерное расширение активного словаря детей за счет незнакомых или трудных слов, которое идет одновременно с ознакомлением с окружающей действительностью, воспитанием правильного отношения к окружающему...
Правила наложения мягкой бинтовой повязки 1. Во время наложения повязки больному (раненому) следует придать удобное положение: он должен удобно сидеть или лежать...
|
|
Ведение учета результатов боевой подготовки в роте и во взводе Содержание журнала учета боевой подготовки во взводе. Учет результатов боевой подготовки - есть отражение количественных и качественных показателей выполнения планов подготовки соединений...
Сравнительно-исторический метод в языкознании сравнительно-исторический метод в языкознании является одним из основных и представляет собой совокупность приёмов...
Концептуальные модели труда учителя В отечественной литературе существует несколько подходов к пониманию профессиональной деятельности учителя, которые, дополняя друг друга, расширяют психологическое представление об эффективности профессионального труда учителя...
|
|