Ляцела страла й у канец сяла.
[1] Многобожников. [2] Праведники, любимцы Аллаха. [3] В данном случае идет речь о “мюридах”, т.е. духовных учениках Суфийских шейхов. [4] Этими словами я не пытаюсь ни кого обвинить в многобожии [“ширке”], да убережет нас Аллах от этого. В этих словах, идет акцентирование внимания на то, что создание образов [фотографий, рисунков] праведников, с целью напоминания о них и подражания им, с целью смягчать свое сердце, глядя на них и практиковать свое поклонение, представляя их,- это есть путь заблуждения народа Нуха (мир ему). [5] Смотрите комментарий к хадису № 4920 из Сахиха Бухари, Ибн Хаджара Аскалани. [6] Мекканский старейшина, который первым изменил религию Ибрахима и Исмаиля, и принес первого идола “Хубаля”.
[8] Мухаммад ибн Джарир ибн Язид ат-Табари. Выдающийся Имам, Муджтахид, известнейший толкователь Корана, историк, правовед, автор ценнейших книг. Родился в 224 г. Х. умер в 310 г. Читайте о нем в “Сияр” у Имама аз- Захаби. [9] Муджахид ибн Джабр аль-Маккий, толкователь Корана. Родился в 21 г. По Хиджре во время правления праведного Халифы Умара ибн Хаттаба, t, умер в Мекке в положении “суджуда” [земного поклона Аллаху] в 104 году. Он был известнейшим учеником величайшего сподвижник а и толкователя Корана, ‘АбдуЛлаха ибн ‘Абаса, t. Передается, что он 30 раз читал Коран перед Ибн ‘Абасом, t, останавливаясь и спрашивая его о каждом Аяте. Он был достойным доверия, на кого опирались Имам аш-Шафи’и, Имам Бухари и многие другие. Читайте о нем, в любой книге по биографиям Ученых: “Сияр”, “Тахзиб ат-Тахзиб” и др.
[10] Имам, Абу аль-Фида, Имад ад-дин, Исмаил ибн Касир, Кьурейши ад-Дамашкьи аш-Шафии. Известнейший толкователь Корана, Хафиз, Хадисовед, автор многих полезнейших книг в различных областях Шариатских наук. Ученик Имама, Хафиза аль-Миззи и Шейха аль-Ислама Ибн Теймийи, да смилуется над ними всеми Аллах. Родился в 701 г. Х. умер в 774 г. Читайте о нем у Ибн Хаджара аль-Аскалани в “Дурар аль-Камина”. Ляцела страла й у канец сяла. Ў недзелю рана, рана на Йвана Ды ўбіла страла свякруху маю. Дый ляжыць цела, як папер бела. Ніхто не можа дай прыступіцца. Дый прыступілась дый родна донька, Родная донька цела схавала. Кармянскі раён Ой, чорны авечка барана каціла, Ой, лёлюшкі-лёлі, барана каціла. Барана каціла, ў акошка ўсадзіла. – Сядзі, мой барашка, тры дні, тры нядзелі. Тры дні, тры нядзелі, штоб людзі глядзелі. Кармянскі раён Купілі сапожкі на гразныя ножкі, Ой, лёлюшкі-лёлі, на гразныя ножкі. Сапожкі знасіла, Якова не ‘злюбіла. Кармянскі раён Ой, сяло маё, сяло новая. (2 р.*) Пра цябе, сяло, слава добрая, Слава добрэя, рэчка быстрая, Рэчка быстрая, беражыстая. На той рэчэчке дзеўка мылася. Ена мылася, вымувалася, На сваю красу любовалася. – Ой, каму ж красата мыя засталася? Ой, ці старэму, ой ці маламу, Ці малойчыку разудаламу? Калі старэму – сыпагоў стапчу, Калі малэму – пыясец знашу, Калі роўнаму – на галоўку вянок. Лельчыцкі раён, в. Слабада Ходзіла галота да кругом балота, Дый крачэ, дый кра(чэ)у-уу! Ходзіла Манечка дый кругом Іванка, Дый плачэ, дый пла(чэ)у-уу! Мой баценька роднесенькі, Не гневайса, размілуйса, Шо я ў хмелю провініўса, Ды не я говорыў, хмель мене одурыў. А хмель дурны, зяць не разумны. Яя, я ж молода, й а ты стар з боро(дой)у-уу! Моя матухна роднесенька, Не гневайса, размілуйса, Шо я ў хмелю провініўса, Ды не я говорыў, хмель мене одурыў. А хмель дурны, зяць не разумны. Яя, я ж молода, й а ты стар з бородой. Ох, Іваночко, мой саколічку, Возьмі мене за себе. У! Ох, Манечко, ты моя голубка, Не возьму я цебе. У! Мой баценька роднесенькі, Не гневайса, размілуйса, Шо я хмелю провініўса, Ды не я говорыў, хмель мене одурыў. А хмель дурны, зяць не разумны. Яя, я ж молода, й а ты стар з бородой. Моя матухна роднесенька, Не гневайса, размілуйса, Шо я ў хмелю провініўса, Ды не я говорыў, хмель мене одурыў. А хмель дурны, зяць не разумны. Яя, я ж молода, й а ты стар з бородой. Лел_Дуброва _ Ой, рано Ой, рано ж на Йвана Начовала ў чыстам полі, Ой, рано ж на Йвана, Ой, рано ж на Йвана.* Ек устала да ўбачыла: Ведзьма зелле копала, Свое дзіця купала, Дай на межу лівала. Ведзьма зелле копала. Раг_Стрэнькі _ А на Йвана Купала А на Йвана Купала Сорак хлопцаў прапала. Адзевачак ўсяго пяць – Тыя ў золаце сядзяць. А на Йвана Купала, Хто што здзелаў – прапала.
Жытк_Пухавічы _ Рана на Йвана Ой, рана на Йвана дзеўчынонька ўстала, Ой, рана-рана, рана на Йвана. Дзеўчынонька ўстала, веночок звіла, Веночок звіла, ў рэчку пусціла. Куда венок плыве, той мяне вазьме. Атазваўся хлапец – я веночок злаўлю, Я веночок злаўлю, я цябе вазьму. Маз_Касцюковічы _
|