Якуб Колас. Бібліяграфічная даведка.
(1882-1956)
Якуб Колас - вялікі беларускі паэт, празаік, драматург, публіцыст, перакладчык, педагог, грамадскі дзеяч. Сапраўднае імя Якуба Коласа – Канстанцін Міхайлавіч Міцкевіч. Ён нарадзіўся 3 лістапада 1882 г. у засьценку Акінчыцы Менскага павета Менскай губэрні, ахрышчаны ў праваслаўнай царкве. Бацькі - Міхал Міцкевіч і Ганна Лёсік паходзілі з сялян вёскі Мікалаеўшчына. 13 дзяцей, якія нарадзіліся ў іх сям'і, да сталых гадоў дажылі 9. Бацька служыў лесьніком у князя Радзівіла, маці вяла хатнюю гаспадарку. У час вучобы захапляўся мастацкай літаратурай: чытаў творы А. Пушкіна, М. Лермантава, М. Гогаля, М. Някрасава, Л. Талстога, А. Міцкевіча. Складаў вершы і байкі на рускай мове, зьбіраў матэрыялы па беларускай этнаграфіі, запісваў вусную народную творчасьць. У гэты ж час пачаў ствараць вершы і празаічныя творы на беларускай мове. Складаў вершы аб прыродзе, нялёгкім існаваньні селяніна, напісаў паэмы "Каля кастра" і "Страх", тэксты якіх не захаваліся, а таксама першы празаічны твор - нататку "Наша сяло, людзі і што робіцца ў сяле". Свой шлях дзіцячага пісьменніка Якуб Колас пачаў у 1909 г. выданнем кнігі "Другое чытанне для дзяцей беларусаў", і з таго часу на працягу амаль 50 гадоў пісьменнік плённа працаваў на ніве дзіцячай літаратуры. Асноўная педагагічная задача аўтара – пашырыць жыццёвы далягляд дзяцей, навучыць іх роднай мове, выхаваць высокія этычныя і эстэтычныя ідэалы – вызначае як змест, так і будову кнігі. Аўтар групуе матэрыял вакол некалькіх асноўных тэм – прырода, родны край, жыццё і праца беларускага селяніна, дзяцінства. Сістэматычны цесны кантакт з дзецьмі, праца педагога-практыка ў спалучэнні з вялікім пісьменніцкім талентам абумовілі ўменне аўтара чула бачыць і глыбока разумець псіхіку дзяцей. Якуб Колас па-майстэрску злучае адукацыйны змест сваіх артыкулаў з займальнасцю выкладу. Веды, што паведамляюцца дзецям, падаюцца тут у форме мастацкіх замалёвак. Пісьменнікам быў створаны шэраг апавяданняў, якія, хоць і не былі адрасаваны дзецям, тым не менш трывала ўвайшлі ў круг дзіцячага чытання: “Думкі ў дарозе”, “Бунт”, “Васіль Чурыла”, “У балоце”, “Жывая вада” і інш. Асабліва любімыя дзецьмі тыя апавяданні, у якіх гучыць тэма дзяцінства: "У старых дубах", "Дзеравеншчына", "Сірата Юрка", "На жалезнай дарозе". Разам з тым ён не мог прайсці міма тых умоў, якія нараджалі дзіцячую бездагляднасць, беднату, пакуты і адзіноту. Аўтар часта прымушае чытача ўбачыць свет вачамі дзяцей, карціны жыцця падае праз іх успрыманне. У гэтых творах выявілася высокае псіхалагічнае майстэрства пісьменніка, веданне асаблівасцей мыслення, пачуццяў, духоўнага жыцця дзіцяці. Асобнымі выданнямі для дзяцей быў выпушчаны шэраг зборнікаў вершаў: "На рэчцы зімою", "Вершы для дзяцей", "Усход сонца", "Дзецям". Да лепшых узораў пейзажнай лірыкі паэта можна аднесці вершы "На полі вясною", "Ручэй", "Дуб", "Зіма", "Вясна", "Летам", "Лес", "Ноч". Паэт адухаўляе прыроду, вучыць дзяцей бачыць у, здавалася б, звычайных карцінах неўміручую прыгажосць і сілу. Вершы паэта – адна з самых папулярных, найбольш ахвотна чытаемых дзецьмі старонак творчасці Якуба Коласа. Якуб Колас пакінуў магутны след у беларускай дзіцячай літаратуры. Ён надаў творам для дзяцей такія ідэйна-мастацкія асаблівасці, якія засталіся жыць у літаратуры, сталі традыцыйнымі. Вельмі шырокі і ўзроставы дыяпазон кніг пісьменніка: ад казак для дашкольнікаў да кніг для юнацтва. Кожны твор пісьменніка знаходзіць свайго ўдзячнага чытача сярод дзяцей.
|