Кесте - Кешенді шығыстарды сату құнына негізделетін әдіс бойынша бөлу
Осыдан өнімдердің калькуляциясы мынадай болады (31-кесте):
Өнімнің 20%-ы сатылмаған деп болжайтын болсақ, онда бұл жағдайда сатылмаған өнім тобының бағасын былайша көрсетуге болады (32 - кесте):
Сату құнына негізделетін әдістің бір түрі ықтимал сатудың таза құнының әдісі болып табылады. Бөлу нүктесіндегі ықтимал сатудың таза құнын сату құнынан кейінгі өңдеу құнын шегеріп бағалауға болады. Бөлу нүктесінде кешенді шығындар 3600 000 теңгені құрайды, Г өнімін кейінгі өңдеу шығыны – 300 000 теңгені, Д өнімін – 500 000 теңгені және Е өнімін – 100 000 теңгені, Г өнімін сату құны – 1300 000 теңгені, Д өнімін– 2300 000 теңгені және Е өнімін – 1600 000 теңгегі құрайды делік. Бұл жағдайда есеп былайша жүзеге асырылады (33-кесте):
Г өнімін сату көлеміндегі жалпы пайда – 13,46% (162640: 1300 000 х 100%), Д өнімін– 12,75% (293040: 2300 000 х 100%) және Е өнімін – 15,27 (244320: 1600 000 х 100%). Осы есептен өнім бөлу нүктесінен кейін одан әрі өңделген жағдайда сату көлеміндегі жалпы пайданың үлесі әр бір өнім үшін әр түрлі болатыны көрінеді, бұл жағдайда Г өнімі үшін– 13,46%, Д өнімі үшін – 12,75% және Е өнімі үшін– 15,27 %-ды құрайды. Барлық 3 өнімнің бір процестен алынғанын ескерсек, онда олар бірдей жалпы пайда әкелуге тиіс. Сату көлеміндегі жалпы пайданың тұрақты үлесінің әдісі бойынша кешенді шығыстар жалпы пайданың үлесі әр бір жеке өнім үшін бірдей болатындай бөлінеді. Жалпы пайданың үлесі үш өнімнің жиынтық өзіндік құнын (4500 000 теңге = 3600 000 + 900 000) жиынтық сату сомасынан (5200 000 теңге) шегеру арқылы анықталады, содан кейін пайданың сомасы (700 000 теңге) сатудың пайызы түрінде көрсетіледі. Есеп былайша жасалады (34-кесте):
Өткен есептегідей осы есепте жалпы сату сомасындағы жиынтық пайданың сомасы орташа 13,46%-ды құрады. Егер өткен есепте әр бір өнімді есептеу үшін жеке пайданың пайызы анықталса, бұл есепте барлық үшін бойынша пайда әр бір өнімді сату құнының 13,46%-на шағылып анықталған. Сату құнынан жалпы пайда мен кейінгі өңдеуге жұмсалатын шығын шегеріледі және айырма кешенді шығыстардың мөлшерін білдіреді. Көрсетілен әдістердің кемшілігі ретінде шығындарды өнімнің саны немесе сату құнына пропорционалды бөлу өнімнің нақты өзіндік құнын анықтауға мүмкіндік бермейтінін атауға болады. Еер бірге өндірілетін өнімдердің нарықтық құны әр түрлі болса, онда демек әрқайсысының материал сыйымдылығы, еңбек шығындары және т.б. әр түрлі болады. Сондықтан бірге өндірілетін өнімдердің әрқайсысын оларды бөлу нүктесіне дейін өңдеу шығындары да әр түрлі болады. Сол себептен осы мақсатта шығын нормативтерін немесе коэффициенттерін әзірлеп, өндіріс шығындарын бөлу нүктесіне дейін бірге өндірілетін өнімдердің арасында олардың нормативтік шығынына пропорционалды немесе коэффициентік әдіспен бөлген дұрыс болады. Жанама өнімдерді бөлу нүктесінен кейін одан әрі өңдеу шығындары олардың өзіндік құнына жатқызылады. Қосалқы өнімдердің бүкіл өзіндік құны оларды сату құнының есебінен өтеледі. Отандық практикада қосалқы өнімдерді сатудан түсетін пайда (залал) есептілікте жеке көрсетіледі. Басқарушылық есепте қосалқы өнімнен түсетін кірістер немесе таза кірістер (қосалқы өнімді сатудан түскен кірістің мөлшері минус бөлу нүктесінен кейін оларды өңдеуге жұмсалатын қосымша шығындар) қосалқы өнім алынған бірге өндірілетін немесе негізгі өнімдердің өзіндік құнынан шегерілуге тиіс. Басқарушылық есепте қосалқы өнімдерді есептеудің келесі екі негізгі әдісі қолданылады: – сатудан түсетін таза кірісті қосалқы өнімді нақты сатуға сәйкес бөлу (1- әдіс); – сатудан түсетін таза кірісті қосалқы өнімнің нақты өндірісіне сәйкес бөлу (2-әдіс). Осы екі әдісті келесі мысалда бар деректерді пайдалана отырып қарастырайық. 9 мысал. «Х» өнімі өндірісі кезінде өндіріс процесінің соңында «У» қосалқы өнімі алынады. Кезең ішінде мынадай деректер алынды: Кезең ішінде өндірілгені: «Х» өнімі = 10000 бірлік «У» қосалқы өнімі = 500 бірлік Кезең ішіндегі сату: «Х» өнімі бірлік үшін 450 теңге х 8000 бірлік Барлығы 3600 000 теңгенің бірлігі. «У» қосалқы өнімі 1 бірлік 200 теңге бойынша 250 бірлік Барлығы 50 000 теңгенің бірлігі. Өндіріс шығындары екі өнімді бөлгенге дейін 3000 000 теңгені немесе негізгі өнім бірлігінің өзіндік құны 300 теңгені (3000000:10000) құрады. Бөлгеннен кейін «У» өнімін өңдеу шығындары 40.000 теңгені немесе бірліктің өзіндік құны 80 теңгені (40.000:500) құрады. Кезеңнің басында дайын өнімнің запасы болмады, кезеңнің басындағығы дайын өнімнің қалдығы 2000 бірлікті (10 000-8000) құрады. Дайын өнімнің қалдығының өзіндік құны: Бірінші әдіс бойынша: (3 000 000:10 000)=300*2000=600 000 теңге Екінші әдіс бойынша (2940.000:10 000)=294*2000=588000 теңге, қосалқы өнімнің 1 бірлігін сатудан түскен таза кіріс 120 теңгені (200-80) құрады. 1-әдісте сатудан түскен таза кіріс қосалқы өнімнің 250 бірлігін нақты бөлуге сәйкес бөлінеді. 20 бірлікті сатудан түскен кіріс (500-250) қосалқы өнім кейінгі есепті кезеңдерген сатылған жағдайда танылады. Өйткені қосалқы өнімнен түскен кіріс ол сатылған мезетте танылады, ал қосалқы өнімнің қорлары бөлгеннен кейінгі шығындар бойынша бірлік үшін 80 теңгеден есептеледі. Қосалқы өнімдердің есептеудің балама әдістерін былайша көрсетуге болады: 35 кесте – Жанама өнімдерді есептеудің балама әдістері
Осы әдістердің арасындағы айырмашылық 1-әдіс бойынша қосалқы өнімді сатудан түскен кіріс сату сатысында танылады, ал 2-әдіс бойынша бүкіл шығарылған қосалқы өнімді ықтимал сатудан түскен кіріс өндіріс сатысында танылады, бұл осы 2-әдістің кемшілігі болып табылады.
|