Екінші-тромболизис алғашқы 3 сағ. Антиагреганттар,нейропротекторлар-глицин,вазоактивті препараттар-кавинтон,реополиглюкин,пентоксифиллин.

 

4вариант.

1.Лейкоэнцефалиттер. Жіктелуі, этиологиясы, эпидемиологиясы, клиникасы, диагностикасы, емі..Лейкоэнцефалит қатерлі лейкоэнцефалопатия ретінде қарастырады.ми жарты шарының ақ затында ауқымды миелинсіздендіру үрдісі байқалады. Жіктелуі:Клинико морфологиясын байланысты лейкоэнцефалит мына түрге жіктеледі: 1. Жеделдеу склероздаушы лейкоэнцефалит Ван Богарто; 2. периаксиальный лейкоэнцефалит Шильдера; 3. Жедел геморрагиялық лейкоэнцефалит. Этиологиясы:Лекоэнц. Инфекциялық аллергиялық аурулардан п.б.Қоздырғышы миксовирустар,қызылша вирусы,құтыру вирусы,Herpes zoster осы вирустардын себебінен п.б. Эпидемиялогиясы:Инфекция көзі жабайы және үй жануарлары.Тасымалдаушылар:ixodes ricinus;ixodes persunlaktus.Жұғу жолдары:сілекей,алементарлы-шекі сут қабылдағаннан. Клиникасы:Ауру процесі біртіндеп басталады. Бірінші этапта психикалық бұзылыстар байқалады. Науқас әлсіз, қоршаған ортаға қызығушылығы жоғалады, есте сақтау әлсірейді, сөйлеу бұзылысы пайда болады(дизартрия, афазия формасында) Мінез құлық өзгерісі,интелектін төмендеуі байқалады.Көрмей қалу мен гомонимдік гемианопсия паталогиялық ошақ мидын шүйде бөлігінде,апроксиялық бүліністер тобе немесе мандай бөлігінде орналасқанда п.б.Гиперкинездер байқалады.Бас сүйек ми нервтерінен көбінесе көру нерві,сирек болғанымен есту және кіреберіс нервтері де зардап шегеді.СОңғы стадияларында децеребрационды регидтілік және кахексия дамиды. Диагностика:клиникалық сипатына және патогисталогия арқылы анықталады.Невралогиялық симптоматика,лабараториялық зерттеулер,жұлын ми сұйықтығын алу Нонне Апельта реакциясы оң.Қан анализінде лейкоцитоз,СОЭ жоғарлайды. Емі:инфекцияға қарсы,уротропие,гаммаглобулин,антибиотиктер,витаминдер В1В6 В12 С,гормонотерапия,иммунодеприссантар:имуран,лейкеран,циклофосфамид тағ.

 

2.Жұмсақ ми қабатасты қан құйылулар, эпидемиологиясы, клиникасы, диагностикасы, емі. Эпидемиологиясы. Өлім көрсеткіші жөнінен 2,3 орын алады. АҚШ 750000 адамга жыл сайын көбейңді.Олардың 160000 ы жыл сайын өлімге ұшырайды.Ресейде 450000 адам жыл сайын сы аурумен ауырады.Олардың 3/1 өледі. Клиникасы:Жұмсақ ми қабаты асты қан құйылулар.Көбінесе ми негізіндегі тамырлардың аневризмасыннан дамиды,сирек жағдайда гипертоникалық ауруларда,бас ми тамырларының атеросклерозында кездеседі.Көптеген науқастарда қан қуйылудан бұрынкөзқозғатқыш нервтің парезді белгілерімен көз аймағында ассоцацияланған мигрень түрімен ауырсыну болады.Субарахноидалдық қан құйылулар ми тамырлары аневризмаларының жарылуынан пайда болады. Басталуы –жедел, басынан соққы алғандай күйде болады. Содан қатты бас ауру, құсу, лоқсу. Кейде науқастар психомоторлық қозуда болады, отырып, тұрады, эпилепсиялық ұстамалар болуы мүмкін. Бірнеше сағаттардан соң менигеалды симптомдар пайда болып, сіңірлік рефлекстер күйзеліске ұшырайды.Жыртылмаған аневризмалардың клиникасына хиазмалық немесе көз қимылдатқыш бұзылыстар, эпилепсиялық ұстамалар, иіс сезудің бұзылыстары, есте сақтау қабілетінің төмендеуі, вегетативті-тамырлық бұзылыстар пайда болады. Бірақ көп науқастарда бұл симптомдар тек қан құйылғаннан кейін ғана барып көрінеді, сондықтан дер кезінде диагностикалау қиынға соғады. Бүйір қарыншаларға қан құйылу кезінде беттің гиперемиясы, тамыр соғудың әлсіреуі, дене қызуы жоғарылаған, стереотиптік қимылдардың пайда болуы, горметониялық синдром дамиды. 3 қарыншаларға қан құйылулар өте тершеңдік, беттің гиперемиясы, дене қызуының 40-41 дейін көтерілуі, артериялық қысымның тұрақсыздығы мен тахикардия байқалады. 4 қарыншаға қан құйылған кезде тері жамылғылары бозғылт, ықылық ату, құсу, тамыр соғуы мен тыныс алуының қиындауы, екі жақты патологиялық рефлекстер байқалады. Диагностикасы:АҚ жоғары(180-220),КТ,МРТ,офтальмоскопия,ЭЭГ,ЭКГ,РЭГ,эхоэнцефалоскопия. Емдеу:

Существуют два основных направления лечения – дифференцированное, зависящее от характера инсульта (геморрагический или ишемический) и недифференцированное (базисное), направленное на поддержание витальных функций и коррекцию гомеостаза.

Недифференцирленген емі. Жүрек қан тамыр коррекциясында бірінші кезекте артериялық қысымды бақылаймыз. Гипотензивная терапияда бета адреноблокаторлар (анаприлин, атенолол), кальций канал блокаторлары (как краткосрочного действия – нифедипин, так и пролонгированных – амлодипин), диуретиктер (фуросемид), – ингибиторов АПФ (каптоприл, эналаприл) қолданылады.Пероральді препараттарды қабылдау мүмкін болмағанда және эффект болмаған жағдайда препараттарды АҚ бақылауға алып тамыр ішіне тамшылатып енгіземіз. Артериальді гипотензия дамығанда кардиотоникалық заттар (мезатон, кордиамин)тағайындалады. Для поддержания гомеостаза требуется введение адекватного количества солевых растворов (2000–3000 мл в сутки в 2–3 приема): Рингера –Локка, изотонического раствора хлорида натрия, 5% раствора глюкозы, при этом необходимо контролировать диурез и экспираторные потери жидкости. Учитывая, что у больных с инсультом нередко развивается ацидоз, показано применение 4 5 % раствора бикарбоната натрия, 3,6 % раствора трисамина (под контролем показателей КОС). При необходимости корригируется содержание в крови ионов калия и хлора. В остром периоде инсульта больные должны получать диету, богатую витаминами и белками, с низким содержанием глюкозы и животных жиров. При нарушениях глотания пища вводится через назогастральный зонд

Дифференцирленген емі. Эффективті әдістің бірі гемодилюция –гемотокриттік көрсеткішті төмендететін препараттар енггізу (до 30–35 %)- реополиглюкин (реомакродекс),. При невысоком артериальном давлении возможно применение полиглюкина или солевых изотонических растворов. Одновременно в/в растворы эуфиллина, пентоксифиллина (трентал), ницерголина (сермиона). При отсутствии нарушений сердечного ритма применяется винпоцетик (кавинтон). По мере стабилизации состояния больного внутривенное введение препаратов заменяется пероральным приемом. Наиболее эффективными являются ацетилсалициловая кислота (1–2 мг/кг массы тела), желательно использовать формы препарата. оказывающие минимальное отрицательное действие на слизистую оболочку желудка (тромбоасс): пентоксифиллин, циннаризин, продектин (ангинин).

В случае нарастающего тромбоза мозговых артерий, при прогредиентном течении инсульта, кардиогенной эмболии показано применение антикоагулянтов. Гепарин вводится внутривенно в суточной дозе 10–24 тыс. ЕД или подкожно по 2.5 тыс ЕД 4 6 раз в сутки. При применении гепарина необходим обязательный контроль коагулограммы и времени кровотечения

3. Адамкеевич артерияның зақымдануы кезіндегі жедел жұлын ми қан айналым бұзылы .Жіктелуі,эпидемиологиясы,клиникасы, диагностикасы,емі. Жіктелуі: Жедел — кенеттен п.б: ишемиялық және геморрагиялық жұлындық инсулть; Өткінші преходящие (транзиторные) — жұлын миының қанмен қамтамасыз етілуінің кенеттен бұзылуы,мұнда п.б симптомдар п.б сәттен бастап бир тәулік ішінде жогалады:: синдром «падающей капли», синдром Унтерхарншейдта, миелогенная перемежающаяся хромота, каудогенная перемежающаяся хромота; созылмалы — ұзақ уақыт өтеді, баяу күшейе түседі: созылмалы миелоишемия. Эпидемиология: Өлімнің, мүгедектіктің және еңбекке қабілетсіздіктің көбіне себебі жүйке-жүйесінің аурулары.АҚШ жыл сайын 750000 адам церебральды инсультпен ауырады. Ал Россияда жыл сайын 450000 ауырады, оның ауырады, оның 1/3 соңы өліммен аяқталады. Созылмалы миелоишемия -жұлын миының созылмалы қан мен қамтамасыз етілуі белгілі бір уақытта –тпелі к-ріністермен басталады.Қ.қ етілуінің бұзылысы жұлын миының жоғарғы бассейнінде болса мойынның, дененің жоғарғы бөлігінің, диафрагманың ерікті қозғалысы және дененің жоғарғы бөлігінің сезімталдығы бұзылады. Ал соз.миелоишемия төменгі бассейнде болса перифериялық, орталық немесе аралас төменгі парапарез, сегмент арқылы аяқ жаққа таралатын сезімталдықтың бұзылысы, жамбастағы мүшелердің қызыметінің бұзылысы, трофикасының бұзылысы. Жедел түріне айырмашылығы диффузды зақымданулар болады, көбіне жұлын миының мойын және бел бөлігінің қалыңдауымен жүреді. Жұлын миының қанмен қамтамасыз етілуінің өткінші бұзылыстары. Клин көріністері: а)синдром “подающей капли" – басын тез бұрып немесе шалқайғанда кентеттен п.б аяқ пен қолда болатын әлсіздікпен көрінеді.Есі сақталады, көбіне мойны мен шүйде де болатын ауырсынуға шағымданады.2-3 мин соң аяқтағы күш қалпына келеді,Қолдағы терең рефлекстер әлсірейді немесе болмайды. Оншақты минуттан кейін неврологиялық статус қалпына келеді. Олар жұлынның мойындық бөлігінің айқын дегенеративті-дистрофиялық зақымдануынан болады. Б)Унтерхарншейд синдромы- кенеттен болатын ая пен қолдың параличі және қысқа уақытқа есінен танумен(2-3 мин) көрінеді.Есін жиғанда аяқ- қолын қимылдата алмайды. 2-3 мин соң науқастың аяғындағы еркін қозғалыстар қалпына келеді, науқаста қайта қайталанам деген үрей п.б. Ұстама расында науқас ауырлықты, мойын омыртқа деңгейіндегі ауырсынуды сезеді. Синдром остеохандроз және ишемиямен қоса жұлынның мойын бөлігінің қалыңдауы ғана емес, оған қоса мозговой стволдың.. Ишемиялық жұлындық инсульт - ер және әйел адамдар арасында бірдей деңгейде 30 бен 70 жас аралығындағылар бірдей ауырады. Клиникалық ағымын бірнеше сатыға бөлінеді: стадию передвестников, инсульттің даму стадиясы, кері даму стадиясы, резидуальді көрініс стадиясы. Клиникалық көрінісінің келесідей нұсқалары бар: а) Жұлын миының вентральды бөлігінің ишемия синдромы-жедел дамитын аяқтың салдануымен, диссоцирленген паранестезиямен, жамбас қуысындағы мүшелердің қызыметінің бұзылуымен көрінеді. Егер ишемия жұлын сұйықтығының мойын бөлігінде таралса паралич(парез) қолдарында әлсәз, ал аяқтарында спастикалық. Ишемия кеуде бөлігіне таралса аяқтарында спастикалық парапарез, бел-сегізкөзде миелоишемия.Ишемия бел-сегізкөзде болса аяқтарында әлсіз параплегия арефлексиямен, зәр мен нәжістің болмауы. Бұл симптомакомплекс Станиловского-Танон синдромы деп аталады. Б)Алдыңғы ишемиялық полиомиелопатия синдромы- жұлын миының вентральді бөлігінің зақымдануында дененің жоғарғы немесе төменгі бөлігінің белгілі бір б.е топтарының әлсіз парезімен, арефлексиямен,атрофиясымен,ЭМГ дағы өзгерістермен көрінеді. В)Ишемиялық Браун Секар индромы –зақымданған жақта буын-бұлшық ет сезімталдығының сақталуы. Г)Центромедуллярлы ишемия синдромы Д)Алдыңғы және бүйірлі канатиктің бүйірлік зонасындағы ишемия синдромы-аяқтағы спастикалық парезбен, мишықтық атаксиямен көрінеді. Ж)Бүйірлік амиотрофикалық склероздың ишемиялық синдромы- көбіне жұлын миының жоғарғы артериялық бассейнінде дамиды.Клинакасында қолдың дистальді бөлігінде әлсіздіік, қолдың ұсақ б.е атрафисы,терең рефлекстердің жоғарылауымен,потологиялық саусақтық және табандық белгілермен көрінеді. З) Уиллямсон синдромы-бұндай науқастарда бін немесе екі жақты сенситивті атаксия,аяқта әлсіз әлсіз спастикалық парез, сегментарлы гипестезия. И) ж9лын миының көлденең ишемиялық синдромы. Геморрогиялық жұлындық инсулть -клиникалық көрінісі гематоманың таралуына да байланысты.Сәйкес б.ет топтарының парезі, жамбастағы мүшелердің қызыметінің бұзылысы болады.Мойын аймағындағы сегменттерідің гематомиелиясында жанағы бұзылыстарға қоса тыныс алу бұзылысы Диагностикасы:науқастың шағымына, басталғанына, ағымына, клиникалық симптомдарына және невралогиялық статусына және қосымша зерттеулерге сүйене отырып диагноз қоямыз: ангиография,КТ, МРТ, ликворды тексеру үшін жұлын сұйықтығына пункция жасау, мұнда жұлын сұйықтығының қысымының жоғарылауы және белок деңгейінің жоғарылағандығы анықталады. Емі: Жұлын миының қанмен қамтамасыз етілуінің бұзылуында этиотропты жәнепатогенетикалық ем қолданылады. Жұлынның қанмен қамтамасыз етуінің бұзылысының жедел кезеңінде жүрек қызыметін, АҚ,микроциркуляцияны және жұлын миының тінінің нейронының метоболизмін жақсартатын(реосорбилакт, пентоксифиллин, сермион, кавинтон, дипиридамол, ксантинола никотинат, цераксон (цитиколин), ноо-тропил (пирацетам), церебролизин, актовегин), жұлын миының ісігінің алдын алатын (маннитол, фуросемид, глицерин) дәрілік заттар тағайындалады. Одан басқа аз дозада гепаринизация (гепарин — 5000 ЕД 4 рет тәулігіне тері астына кіндік маңы аймағына) 7 тәулік жүргіземіз, сосын - 2500 ЕД тәулігіне 4рет 5-7 күн немесе төменмолекулярлы гепарин (фраксипарин, клексан). Егер науқастың аортасы зақымданса емдеу тактикасы хирургиялық. Міндетті түрде төсектік режим. Қалпына келу кезеңінде антихолинэстераза препараттары (прозерин, нивалин, нейромедин), б.ет тонусын төмендететін дәрілік заттар (мидокалм, баклофен, меликтин, сирдалуд), физикалық емдеу тәсілі, массаж, емдік физкультура тағайындалады.

 

4.Гентингтон ауруы кезіндегі деменция: клиникасы, АХЖ 10 бойынша диагностикалық критериі, емі. Гентингтон ауруы кезіндегі деменция бұл жоғарғы ми қыртыстық функциялардың (есте сақтау, ойлау, бағыт-бағдар, оқуға қабілет) бұзылысы нәтижесінде дамитын созылмалы синдром. Клиникасы: Ауру 20-40 жас аралығында кездеседі. Ол 2 жылдан 30 жылға созылуы мүмкін. Преморбитти кезінде ерте алкоголизация, криминалдық арекеттер, шизоидты және диссоциятивті мінез құлық, гомосексуальдықпен бірге жыныстық әуестіктің ерте жоғарылауы байқалады. Орталықтық симптомдардан гиперкинез, мимикалық, жүрістің өзгерісі болады. Бірінші стадияда ол компенсирленуі мүмкін және ол үйреншікті әрекеттер сияқты көрінеді, мыс иығын көтеру. Жазуы өзгеруі және атаксия, экстрапирамидальды регидтілік п.б мүмкін. Кейде гиперкинезге дейін, кейде онымен бір уақытта немесе осыдан кейін ойлау гиперкинезі яғни сөйлеу бұзылыстар эпизоды, ойлаудың формальды бұзылысы туындайды. Кей жағдайда сандырақ, Кандинского-Клерамбо синдромы, өзін-өзі кінәлау мен депресивті жағдай

Және үрей дамиды. Осы этапта нейролептиктер қолдануының әсерінен дискинезияны тез шақырады, нейролептик передозировкасы кезінде маторлы асқынуларды хореялық маторлы бқзылыстардан ажырату қиынға соғады. АХЖ 10 бойынша диагностикалау критерилері: Есте сақтаудың бұзылысы, жаңа материалды есте сақтаудың қабілетсіздігінен болатын вербальды және вербальды емес бұзылысы. Ауыр жағдайда ақпаратты тез игерудің қиындауы болады. Когнитивті функциялардың басқа да бұзылыстары- ойлау(жоспарлау, өз әрекеттерін ұйымдастыру) и переработки информации.Когнетивті функциялар бұзылысы естің сақталған фонында анықталады. Мына белгілердің біреуіэмоциональды лабильділік, тітіркенгізтік, апатия, ассоциальді тәртіп байқалса да диагностикалық критери болып табылады. Емі: симптоматикалық, транквилизаторлар және антидепресанттар, сонымен қатар карбамазипин, депакин, продуктивті симптоматика кезінде нейролептикалық препараттардың минимальды дозасы. Психохирургиялық терапия- бозғылт шар мен таламикалық құрылымға криологиялық әсер арқылы жүргізіледі.

5. Опиодтар: ПАЗ қолдану кезіндегі физикалық және психикалық тәуелділік, толеранттылық туралы ұғым. Опиаттар түрінде қолданылатын препараттар. Аптекалық препарпаттардың ішінен морфин, омнопон, промедол, дионин, кодеин және т.б. қолданады. Жасырын лабароторияларда героин мен метадон дайындайды. Кустарлық жолмен көкнәрдән әр түрлі сығындалар жасайды. Шикізат ретінде жетілмеген өсімдіктің басынан алынған сүтті сок пен кептіріліп, ұсақталған басы мен сабағы (“көкнәр талшықтары”) қолданылады. Әсіресе опиға бай көкнәр Papaver somniferum болып табылады, бірақ ол майлы көкнәр мен бақтағы әсемдік түрінде де болады. Опиаттық рецепторлардың үш түрі болады: мю, каппа және дельта. Морфинді байланыстырып алу мю-рецептор- ларына тиесілі, ол эйфория туындатып, қарашықтың тарылып, тыныстаудың тарылуына алып келеді. Басқа опиаттық рецепторлар энкефалиндармен және басқа да опиаттық синтетикалық қосындылармен байланысады. Психикалық тәуелділік кезі наркотикалық затқа деген құштарлықтың өрши түсуімен көрініп, онжолында қатерлі істерге барудан да бас тартқызбайды. Қолдануды тоқтатқан жағдайда жай-күйі кетіп, мазасыздық туындап, аталған затқа деген құштарлық күрт жоғарылайды. Бұл құштарлықты кей уақытта обсессивті (жабысқақ) жағдаймен салыстырады, алайда невротикалық жабысқақтықтан айырмашылығы оны олар соншама ауыр, тәуелділік ауруының белгісі ретінде қабылдамайды. Психикалық тәуелділіктің дамығандығының сыртқы бейнесі науқастың үнемі наркотик қолданатындармен қарым-қатынаста болуды қалап тұруы және өз бетімен жеке қолдана бастап, табылмаған жағдайда басқа алмастырушы зат іздей бастауынан көрінеді. Шынайы индивидуальдық психикалық тәуелділіктен жасөспірімдер мен жастар арасындағы аддиктиві іс-әрекеттілердегі топтық психикалық тәуелділікті ажырата білген жөн. Мұндай жағдайдағы құштарлық тек үнемі қандай да бір арнайы затты үнемі шектен тыс бірге қолданатын “өз орталарында”ғана болады. Одан тысқары уақытта құштарлық байқалмайды да, олардан қол үзген жағдайда мүлдем жоғалады. Физикалық тәуелділік деп қолданып жүрген зат ағзаға түскен жағдайда ғана оның жұмысының жандануы мен тұрақты жұмыс істеуіне мүмкіндік туындайтын жағдайды айтады. Ол ағзаға үнемі түсіп тұрмаса ағзада ауыр жағдай туындап, ол тек қана психикалық көрініспен ғана емес айтарлықтай соматикалық және неврологиялық бұзылыстармен байқалады (абстиненттік синдром), ол тек үйреншікті заттың керекті мөлшерін енгізгенде ғана басылады. Абстиненттік синдром (лат. abstincntia — қолданбау) физикалық тәуелділіктің басты белгісі болып табылады. Ол ағзаға наркотиктің немесе басқа да токсикалық заттың кезекті мөлшері түспегеннен кейін көбіне бірнеше сағаттан кейін пайда болады. Пайда болатын көріністер қолданған зат туындататын масаңдық белгілеріне тура қарама-қарсы белгілермен жүреді. Эйфорияның орнына депрессия, жайбрақат тоқмейілділіктің орнына — мазасыздық пен үрейлену, белсенділіктің артуына қарсы— апатия, миоз орнына — мидриаз және т.б. байқалады. Соматикалық және неврологиялық бұзылыстар тіпті психикалық бұзылыстардан да басым болады. Компульсивті құштарлық (ағыл, compul­sion — күштеу) обсессивтік бұзылыстан қарағанда жеңу мүмкін емес тіпті аштық пен шөлдеу сезімінен де асып түсуі мүмкін. Науқас оны жасырып, немесе оны білдірмеуге тырысуға әрекет етпейді. Наркотикке толеранттылық (төзімділік) – бұл азғантай әсер беретін немесе абстиненцияны баса алатын наркотик немесе токсикалық заттың минимальды мөлшерімен анықталады. Наркоманияның әр түрінде, мысалы опиаттарға төзімділік бірден жоғарылай береді, ал гашишке ұзақ уақыт қолданғанда ғана, ал кокаинды қолданғанда ол мүлдем артпайды Төзімділік Төзімділік неғұрлым жоғары болған сайын,соғұрлым жоғарғы қалаған әсерді алу үшін дозаны жоғарылатып отыру қажет.Төзімділікті тез шақыратындар-кофеин мен опиат.Жиі және психоактивті заттар неғұрлым көп қолданылса, соған орай толеранттылық жоғарылайды.

ЕСЕП. 38 жастагы еркек стресстен кейін, терапевтік бөлімге ұзақ ұстамалы ауруына байланысты қкайталап түсті.

1 Психопатологиялық симптомдар: бүйрек аймағындағы тартып ауырсыну, стресстен кейінгі ұзақ ұстамалы ауру, науқастың болашағы туралы үрейленуі, ұйқысы нашарлауы, таңертең өзін нашар сезінуі

2 Басты психопатологиялық синдром: Жабысқтық синдром (фобиялық)

3 Назологиялық диагноз: F40 Үрейлі фобиялық бұзылыстар. Невроз. Жабысқақтық формасында

4 Психиатриялық көмек көрсету тактикасын анықтау Невротикалық жағдайға әкелген жарақаттаушы ситуацияның науқас үшін актуальдығын басу керек. Стресстік себепті жою керек. Психиатриялық терапиялық көмек көрсету

5 Емі: комплексті ем тағайындаймыз

Транквилизаторларды эмоциональды кернеліс пен үрейді басу үшін қолданамыз. сонымен қатар ұйқыны қалпына келтіру үшін де пайдаланылады. Транквилизаторлар көмектеспесе гипнотикалық қасиеті бар препараттар радедорм, эуноктин, феназепан, хлорпротиксен қолданады. Ұйқыға кету уақыты ұзарғанда димедрол, пипольфен жаксы әсер етеді.Нейролептиктер тизерцин,эглонил,сонапакс, хлорпротиксен қолданылады.

Невротикалық жағдайға әкелген жарақаттаушы ситуацияның науқас үшін актуальдығын басу керек. Стресстік себепті жою керек.Физотерапиялық емдеу:гидропроцедура, электроұйқы, ионофорез.

 

 

ВАРИАНТ

1. Гийена Барре синдромы шеткері жүйке жүйесінің жедел демиелинизациясынан дамитын ауру. Вегетативті өзгерістерімен, сезімталдықтың бұзылыстарымен, әлсіздік парезімен көрінетін жедел аутоиммундық қабынулық полирадикулоневропатия. Жедел идиопатиялық полинейропатия ж\е жедел полирадикулонейропатия бұл синдромның синонимі б.т. ГБС ның келесі клиникалық варианттарын ажыратады: жедел қабынулық демиелинизациялық полиневропатия; жедел моторлық аксональді невропатия; жедел моторлы сенсорлы аксональдық невропатия; Миллер Фишер синдромы. Этиологиясы толық зерттелмеген бірақ кейбір деректер бойынша асқазан ішек жолдары ж\е тыныс алу жолдарының инфекциялық ауруларының асқынуы н\е салдарлады ретінде көрініс береді. Клиникалық көрінісі салыстырмалы симметриялық бұлшықет әлсіздігімен (әлсіздік парезі), әлсіздік аяқтың проксимальді бөліктің бұлшықеттерінен басталып, бірнеше сағаттар н\е күндер өткеннен кейін қолға таралады ж\е аяқ мен қол саусақтарының парестезиясымен бірге жүреді. Жұлын сұйықтығында аурудың екінші аптасынан бастап ақуыз жоғарылауы болады. Күрделі түрлерінде бульбарлы, мимикалық ж\е краниальді мен тыны салу бұлшық еттерінің параличі дамиды. АҚҚның жоғарылауы н\е төмендеуі, брадиаритмия, ортостатикалық гипотензия, синустік тахикардия сияқты вегетативті өзгерістер болады. Ауру даму шыңына жетіп, симптоматика қалпына келе бастайды. Плато фазасы 2-4 аптаға созылады да, қалпына келу фазасы дамиды. Ол бірнеше аптадан 1-2 жылға созылады. Емі гийена барре синдромының жедел фазасының жеңіл түрінеде кідіріссіз жағдай ретінде қарау керек, өйткені ауыр тыныс алу жеткіліксіздігі н\е жүрек ырғағының бұзылысы жедел түрде дамиды. иммуноглобулинді көктамырға енгізу арқылы плазмофарез жасау, қандағы формалық элементтерді қалпына келтіру ү\н қан плазмасын біртіндеп алу. ГК (преднизолон 1–2 мк/кг нан тәул), антигистаминді заттар (димедрол, супрастин), витаминотерапия (группа В), антихолинэстеразалы препараттар (прозерин, галантамин). АГ мен тахикардияны Са ионының антоганистерімен (коринфар) ж\е бета адреноблокаторлармен (пропранолол) емдейді.

 

2 Вирустық энцефалит. Энцефалит бас миының жедел инфекциялық қабынулық ауруы болып табылады. Ал вирустық энцефалит деп вирустардың бас миы зақымдауымен журетін инфекциялық ауру. Вирустық эн.түрлері: Біріншілік (кенелік көктем жаздық, жапондық масалық н\е энцефалит В, Сент Луис энц.н\е американдық, Эпидемиялық летаргиялық энц.Экономо н\е энцефалит А) Екіншілік (қызылша, қызамық, желшешек тен кейін дамыған). Вирустық энцефалиттердің клиникалық көріністері дене температурасының 39-40 C дейін көтерілуімен, бастың қатты ауырсынуымен, қайталамалы құсумен, қалтыраумен басталады. Белде, балтырында, бұлшықеттерінде қатты ауырсыну болып таб. Вирустық энцефалиттердің симптоиатикасы мен ауру ағымы қоздырғыштарына ж\е патологиялық процесстің орналасу орнына байланысты өзгеріп отырады. 1. Продромалді период, бірнеше сағаттан бірнеше күнге дейін созылып барлық инфекциялық ауруларға тән симптомдармен көрінеді:дене температурасы жоғарылау, жоғарғы тыны салу жүйесі мен асқазан ішек жолдарының зақымдалу симптомы. (синдром инфекционного заболевания). 2. Жалпы милық симптомдар: бас ауру, әсіресе маңдай мен өз аймағы; құсу, жарыққа қарай алмау, эпилепсиялық ұстамалар. Есінің жеңіл дәрежеден бастап комаға дейін бұзылысы. (әлсіздік, ұйқышылдық) психикалық қозғыштық пен психосенсорлы бұзылыстар болуы мүмкін.3. ошақтық симптомдар бас миында патологиялық процестің орналасына байланысты өзгешеленеді. Олар әртүрлі функциялардың бұзылысы ретінде (аяқ қол парездері н\е афазия) ж\е үлкен жарты шарлар қыртысының тітіркенуі ретінде (эпилепсиялық ұстама) көрінеді.

3 Корсаковский амнестический синдром – бірінші рет 1887 жылы С.С. Корсаков алкогольдік полиневритикалық психозы деп айтқан. Осы шақтағы естің бұзылысы (фиксационды амнезия), ретро- и антероградты амнезия, псевдореминисценция, конфабуляция, амнестическалық дезориентировка.

Корсаковский синдром интоксикация, алкоголизм, бас ми зақымдары, тамырлық патологиялары, инфекциялық аурулары, органикалық зақымдалуларынан дамиды. Корсаков симптомының триадасы фиксациялық, антероретроградты амнезия.есте сақтау қабілетінің бұзылуымен полиневритпен сипатталады. Өткен іске салыстырмалы есте ұстауы сақталып, өтіп жатқан жағдайларды есінде ұстай алмауы. Науқастың туған жері мен уақытқа баға бере алмауымен көрінеді.бұл бұзылыстар конфабуляция мен жалған реминисценциямен бірігеді. Яғни ұмыт болған бастан өткізген оқиғаларының орнына конфабуляция орын алады. Аурудың бастапқы кезінде интелекттің сақталуына қарамастан өзінің жағдайына сын көзбен қарауы жоғалады.науқастар әдеттегідей іс әрекетсіз ж\е мейірімді кейінірек интелектуалды деградация қосылады.

 

4 Паркинсон ауруы кезіндегі деменция.F02.3 (G20+) д еменция ой өрісінің әлсіздігімен бұрын алған білімді жоғалтып жаңа білім алуға деген қиындықтармен жалпы психсканың нашарлығы тәртіптің өзгеруімен бейнеленетін психаның терең қайтарылмас зақымы. Өмір барысында пайда болған кемақылдылық. Туа пайда болған кемақылдылықты олигофрения деп атайды. Этиология дегенеративті ж\е аутоиммунды процестер нәтижесінде қара субстанцияға допаминнің жетіспеушілігінен паркинсон ауруы дамиды. Паркинсон ауруымен ауыратындардың жартысында деменция дамымайды, егер деменция дамыған болса ол неврологиялық симтомдарына байланысты болуы мүмкін. Оларға гипомимия, нәзік координацияның ж\е синкинезияның бұзылысы, эйфория ж\е депрессия жатады. Бұларды суицидальді активтіліктің қаупі жоғары болды, ол тек депрессиямен байланысты емес сонымен қатар өзіне өзі көмек көрсете алмауына психикалық реакциясынан да дамиды. Амнестикалық бұзылыстар паркинсон ауруы кезінде ұзақ уақыттар өте келе дамиды. Емі циклодол, паркопан, леводопа, юмекс, мидантан сияқты препараттар тағайындау арқылы жүзеге асырылады.

5 Абстинентті синдром латын тілінен аударғанда ұстану (воздержание). псиактивті заттарды қабылдауды толығымен тоқтатқанда н\е дозасы азайғанда дамитын ауырлық дәрежедегі симптомдардың жиынтығы. Абстинентті синдромның симптомдары: психомоторлы қозғыштық н\е керісінше қатты әлсіздік пен сынғыштық. Созылмалы интоксикация нәтижесінде дамиды.; қол мен қабағының дірілі. Күрделі сатыларында бүкіл дененің дірілі байқалады; құсу. Күрде жағдйда кездеседі н\е құсу рефлексінің әлсіздігінен дамиды; бас ауыру. Бас ішілік қысымның жоғарылауынан н\е қан тамырларының спазмынан дамиды. Өте қатты интенсивті болады; ұйқысыздық. Ұйқысының ұзақтығы қысқаруы мен қорқынышты түстер көруінен жалпы жағдайының нашарлауы; Концентрациясының, зейіні мен ойлауының бұзылысы. Фобия, апатия, қорқыныш өршуімен депрессияның дамуынан; Есту ж\е көру галлюцинациялары. Алкогольді ж\е наркотикалық абстинентті синдромдарды ажыратады. Алкогольді абстинентті синдром соматовегетативті ж\е неврологиялық бұзылыстармен көрініс береді. Накотикалық абстинентті синдром күрделі клиникалық көріністермен өтеді. Абстинентті синдром қажетті психоактивті заттарды қайта қолданғаннан кейін басылады. Емі бұл кезеңде науқастар интенсивті терапияны қажет етеді. Дезинтоксикациялық терапия ж\е транквилизаторларды қолдану. В тобы витаминдерін, седативті заттармен емделеді.

6 ситуац. 50 жастағы ер адам күндіз п.б.сол жақ аяғыныңәлсіздігіне …

1) Орталық тип бойынша қимыл қозғалыстың бұзылысы. Орталық сол жақтық гемипарез.

2)оң жақ жарты шардың зақымы (прецентральді қатпар)

3) Лакунарлы инсульт.

4) холестерина, жалпы, бх анализ крови, ЭКГ, дуплексное сканирование артерий, МРТ

5) Базисті ж\е спецификалық терапия. Бірінші Асқынудың алдын алу (егер АҚҚ 200/120 жоғары болса гипотензивті препараттар, маннитол – ісік кезінде, су электролитті айналымды реттеу). Екінші алғашқы уш сағатта тромболизисті терапия, антиагреганттар, нейропротекторлар – глицин, вазоактивті препараттар – кавинтон, реополиглюкин, пентоксифиллин).

 

Билет