Гаспадыня. Так, правільна, на белым палотнішчы, бо белы колер — колер Хрыста.Так, правільна, на белым палотнішчы, бо белы колер — колер Хрыста. Алёнка. Вось яно як... А я ніколі не задумвалася, што на ручніку не толькі малюнкі, а цэлы расказ. (Уключаецца фанаграма, idзe паказ вiдэaслайдаў.) Дыктар (за кадрам). Вазьму я сонечны прамень І вільгаць ад крыніц. Паўдзённую спякоту I звонкі шчэбет пціц. Зары вячэрні свет, яе красу, На кветачцы — дрыжачую расу. Духмянае паветра луга i стагоў. I не забуду прыгажосць садоў. Складу ў ручнік я вoceнi дары, Подых зямлі, яе пары. Укладу часціцу сэрца я свай го... Гаспадыня. А зараз давайце праверым вашы малюнкі. Гаспадыня. Дарагія сябры! Мы вельмі ўдзячны ўciм тым, хто прыняў актыўны ўдзел у нашай гульні. А паколькі я спадзяюся, што кожны жаніх ужо выбраў сабе нявесту, то цяпер ладком, мірком — ды i за вяселлейка. (Стук у дзверы, уваходзяць хлопцы, ідзе інсцэніроўка пeснi "Ручнікі ".) У суботу Янка ехаў ля ракі, Пад вярбой Алёна мыла ручнікі: —Пакажы, Алёна, броды земляку, Дзе тут пераехаць на кані раку. —Адчапіся, хлопец, едзь абы-куды, Не муці мне толькі чыстае вады. У маркоце Янка галавой панік: Упусціла дзеўка беленькі ручнік. —Янка, мой саколік, памажы хутчэй. Ой, плыве, знікае ручнічок з вачэй. — Мілая Алёна, я вады баюсь, Пацалуй спачатку, што, як утаплюсь. Супыніўся гнеды пад вярбой густой, Цалаваў Алёну Янка над вадой. Стала ціха-ціха на ўсёй зямлі, Па рацэ далека ручнікі плылі... Горы, не згасай, зорка любові! На фоне музыкі М.Тарывердзіева з кінафільма "Зорны хлопчык", чытаючы верш Я. Янішчыц, вядучая раздае рознакаляровыя паветраныя шары. Вядучая. Ты пакліч мяне. Пазаві. Там заблудзімся ў хмельных травах. Пачынаецца ўсё з любві, Нават самая простая ява. І тады душой не крыві. На дарозе жыцця шырокай Пачынаецца ўсё з любві — Першы поспех i першыя кpoкi. Прыручаюцца салаўі Там, дзе выбеглі ў даль канавы, Пачынаецца ўсё з любві — Адчуджэнне i боль, i нянавісць. Ты пакліч мяне, пазаві. 100 дарог за мaiмi плячыма. Пачынаецца ўсё з любві — А іначай i жыць немагчыма. Прывтчнне! Я запрашаю ўcix вас у чароўнае падарожжа, зорнае падарожжа любові. Мудрыя кажуць, што калі яднаюцца два сэрцы — у небе загараецца зорка, якая іскрыцца, мiгае на маятніку часу дні, месяцы i нават стагоддзі. У вас у руках паветраныя шары. ўcix, хто ix атрымаў, я запрашаю да сябе вось на гэтую пляцоўку. (Гучыць музыка.) Вядучая. Увага! Гучыць першы зорны салют у гонар любові i шчасця. (Па камандзе вядучай праколваюцца шары. У ix знаходзяцца маленькая зорачкі, на якіх напісана частка прыказкі цi прымаўкі аб каханні.) Вось i знайшоў кожны сваю зорачку шчасця. Але, цi разгарыцца яна, цізнойдзе свой шлях да вянка любові, залежыць толькі ад вас. Калі ласка, я папрашу кожную дзяўчыну, якая атрымала зорачку, зачытаць пачатак народнай мудрасці (які знаходзіцца на адваротным баку зоркі), а юнакоў — другую яе палову. (Зачытваюць.) Вядучая. Вось i з'ядналіся дзве зорачкі ў адно цэлае сузор'е, якому быць разам можа хвілiны, можа дні, a кaлi пашчасціць — нават цэлае жыццё. Бо толькі ад вас caмix залежыць, якія фарбы ўпляцеце ў вянок вашых адносін. А зараз гучыць вальс знаёмства, на працягу якога кожны як мага лепей павінен запомніць сваю новую знаёмую (знаёмага) — ад колера вачэй да нейкай пэўнай характарыстыкі яе i яго асобы. (Гучыць вальс.)
|
