Іштің түйілуі кезінде науқастардың басым көпшілігінің жалпы жағдайы ауыр болып, олардың мазасыз болуы байқалады. Ауру басталған сәтте дене температурасы қалыпты жағдайда болады, ал іш түйілуі перитонитпен асқынған кезде температура 38-400С-қа жоғарылайды. Науқастарда тахикардия және қан қысымының төмендегені байқалады (бұл белгілер гиповолемиялық немесе септикалық шок кезінде жиі кездеседі). Науқастардың тілі құрғақ, оның үсті ақ немесе сары жабындымен қапталады.
Науқастың ішін визуалды қараған кезде, іштің сыртқы пішінінің бұзылғаны (деформация), ассиметриясы анықталады. Ішек иілімдеріеің қатты ұлғаюына байланысты іш қабырғасының қатайғаны анықталап, пальпация кезінде үрленген доптың консистенциясына ұқсайды (Мондор симптомы) және іштің қатты ауырып тұрған жерін анықтауға болады (бұл белгі ішек иілімдерінің странгуляциясының локализациясына тән). Кейбір науқастарда «баллон» тәрізді кеңейген және фиксацияланған (бекітілген, жылжымайтын) ішек иілімі пальпацияланады (Валь симптомы), сол кеңейген ішек иілімінің үстінен перкуссия жасаған кезде, металл дыбысына ұқсас тимпанит анықталады (Кивуль симптомы). Аурудың бастапқы кезеңінде ішек перистальтикасының күшейе түскенін аускультация жасау арқылы естуге болады, ал уақыт өте келе ішек қабырғасының некрозына және жайылмалы перитониттің дамуына байланысты ішек перистальтикасы баяулап, мүлде болмауы мүмкін («табыт тыныштығы» симптомы). Науқастарда Скляров симптомы (шалқасынан жатқан науқастың ішін аускультация жасап, іштің бір бүйірінен түртіп-қоғалысқа келтіргенде, су шалпылына ұқсас дыбыс естіледі), Спасокукоцуий симптомы (шалқасынан жатқан науқастың ішін аускультация жасап, іштің бір бүйірінен түртіп-қоғалысқа келтіргенде, су тамшысына ұқсас дыбыс естіледі), Лотейссен симптомы (шалқасынан жатқан науқастың ішін аускультация жасағанда ішек перистальтикасы мүлде естілмейді, оның орнына тыныс алу және жүректің соғу дыбыстары естіледі) және Цеге-Мантейфель симптомы (науқасқа тазалау клизмасын жасау барысында оның тік ішегіне 300-700 мл-ден артық сұйықтық жіберілмей үлкен жылдамдықпен қайтадан сыртқа шығады) оң болады. Тік ішекті саусақпен зерттеу барысында кейбір жағдайларда ішек түйілуінің себептерін анықтауға болады (тік ішек ісіктері, нәжіс тастары, бөгде заттар және и т.б.), ал инвагинация кезінде қан немесе қан аралас ішек заттарын көруге болады. Сонымен қатар, тік ішек ампуласының «баллон» тәрізді кеңейгені мен оның қуысының бос екенін және тік ішек сфинктерінің тонусы босаңсығаны анықталады (Греков немесе Обухов ауруханасының симптомы). Цеге-Мантейфель және Обухов ауруханасының симптомдары көбінесе «сигма» тәріздес ішектің бұралып қалуы мен қатерлі ісігі кезінде жиі байқалады.Іштің түйілуі кезінде болатын дегидратацияға байланысты қан талдауынан гипопротеинемияны (белок деңгейінің төмендеуі), гемоконцентрацияны байқауға болады (эритроциттің көбеюі – 5-6 млн-ға дейін, гемоглобин мөлшерінің жоғарылауы, гематокрит деңгейінің өсуі), ал аурудың даму барысында, ішек түйілуге қабыну процесінің (перитониттің) қосылуына байланысты қандағы лейкоциттер саны мен эритроциттердің тұну жылдамдығы (ЭТЖ) артады. Ішектің жедел түйілуі кезінде құрал-аспаптық зерттеулер арасында рентгенологиялық зерттеу (рентгеноскопия және рентгенография) кеңінен қолданылады.
Ішектің жедел түйілуінің;
