Ноқат бұршақтың теңбілденуі нмесе аскохитозы - Аскохитоз нута.
Қоздырғышы – Ascochuta rabici (Pass), Labr. Ауру белгілері:Асбұршақтың, үрме бұршақтың, қытай бұршағының, жемдік бұршақтың және басқаларының барлық жері үсті мүшелерін зақымдайды. Пикнидтері бар сары қоңырқай жиектелген дақтар түрінде байқалады. Зақымдалған дән солғын, жеңіл салмақты, дақтарымен болады. Аурудың сақталу көзі және таралуы:Ауру тұқыммен және өсімдік қалдықтарынан тарайды. Сонымен қатар өсімдік қалдықтарында да сақталуы мүмкін. Аурудың таралуына ықпал ететін жағдайлар:Ылғал көп түскен жылдарда аурудың дамуы қатты білінеді. Ауру дәріленбеген тұқым арқылы да таралуы мүмкін. Ноқаттың солуы - Фузариозно - вертициллезное увядание нута Қоздырғышы – Fusarium oxysporium Schecht.,Verticilium albo-atrum Reinke., Berth Ауру белгілері:Ауру өсімдіктің тамыр жүйесін зақымдайды. Жапырақтар сарғайып, өсімдік солады. Тамыр кесіндісінде өткізгіш ұлпалардың қарайғандығын байқауға болады. Фузариозбен ксилема тамыр мойыны деңгейінде зақымданады, ал вертицеллезбен зақымданғанда ашық қоңыр түске боялады. Аурудың сақталу көзі және таралуы:Қоздырғыш ұзақ уақыт бойы егін орағынан кейінгі қалдықтар мен топырақта сақталады. Дәнді бұршақ дақылдарының альтернариозы мен сұр шірігі - Альтернариоз и серая гниль зернобобовых культур. Қоздырғышы – Alternara brassicicola Wits, Botrys cinerea Pers. Ауру белгілері:Өсімдіктің бұршаққыны бұршашқтың дәндерін зақымдайды. Өсімдік мүшелерінде саңырауқұлақтар сұр зәйтүн түсті шапқын болып залалданады. Аурудың сақталу көзі және таралуы:Патоген өсімдік қалдықтарында, зақымданған тамыржемістерде сақталады, ауа ағымы арқылы таралад Мақта дақылының аурулары
Мақтаның қара тамыр шірігі - Черная корневая гниль Ауру қоздырғышы – Rizoctonia solani (Rh. aderholdii) (Thielaviopsis basicola Ferr.f. gossypii Zaprom.) Ауру белгілері. Тамыр жүйесі, сабағы және жапырағы зақымдалады. Ризоктониозбен зақымдалған өсімдік өскіндерінің тамыр мойынында алдымен кішігірім, кейін үлкен қара-қоңыр дақтар пайда болады. Ауырған тамырларда ойық жаралар пайда болып, жарылып, өсімдік қысымын жоғалтып, солып қалады. Күзде жапырақтары ақшыл қоңыр түсті болып, майысып қалады, сынғыш келіп, қурап қалады. Екінші патогенмен 3-4 нағыз жапыраққа дейінгі өскіндер және вегетация соңындағы ересек өсімдіктер залалданады. Залалданған өскіндердің жапырақтары күңгірттеніп, сұр немесе көкшіл түсті, ал тамырлары қызыл-қоңыр түсті болып, кейін қарайып кетеді. Ал залалданған ересек өсімдіктер жапырақтары ақшылданып, солады, бірақ түспейді, сабағы қара-қоңыр болып түстенеді. Тамыр мойынында ісіктер пайда болып, сабағы майысып қалады. Аурудың сақталу көзі және таралуы. Патоген ұзақ уақыт топырақта сақталып, ағын сумен, топырақ өңдейтін құралдармен тасымалданады. Ауруға себеп болатын факторлар. Топырақтың шамадан тыс ылғалдануы, ауыспалы егістің сақталмауы, тұқымның өнуі кезінде температураның төмен болуы.
Мақтаның вертициллезды солу - Вертициллезное увядание Ауру қоздырғышы – Verticillum dahlia Kleb. Ауру белгілері. Тұқымдық пайда болғаннан бастап, вегетация кезеңінің соңына дейін жапырақтары мен сабақтары зақымдалады. Бастапқы даму кезеңінде өсімдік аурумен залалданса, жапырақтары түсіп, өсуі тоқтап, солып қалады. Бұл ауру әсіресе шанақтану кезінде қатты байқалады. Ауру алдымен төменгі, кейін жоғарғы жапырақтарында ашық жасыл, кейде сары дақтар ретінде байқалады. Пішіні дөңгелекше немесе бұрышты болып, жапырақтың шетінде немесе жолақтарында пайда болып, кейде бірігіп бүкіл жапырақ бетін басып жатады. Жапырақтар төменгі бөлігінен бастап солып, түсіп қалады. Ауру белгілері вегетация кезінде баяу жүрсе, тамыз-қыркүйек айларында тез дамып, 2-3 күнде өсімдіктердің жапырақтары бозарып, қурап қалады. Вертициллезды солудың диагностикалық белгісі болып, залалданған өсімдіктің сабағының қараюы болып табылады және жапырақтан 3-4 мм аралықта кесілген шыбықтарынан айқын байқалып тұрады. Аурудың сақталу көзі және таралуы. Топырақта және өсімдік қалдықтарында патогендері сақталады және суғарылатын су көзімен және топырақты өңдейтін құрал- жабыдықтармен тасымалданады. Ауруға себеп болатын факторлар. Саңырауқұлақтың дамуына оңтайлы температура 23-26 0С, топырақ ылғалдылығы – 60-70%. Ауыспалы егістің сақталмауы топырақта инфекцияның жиналуына әкеледі.
|