Студопедия — Сұрастыру. Ревматизмді болжауда науқастарды сұрастыру оның негізгі шағымдарын (буындарының
Студопедия Главная Случайная страница Обратная связь

Разделы: Автомобили Астрономия Биология География Дом и сад Другие языки Другое Информатика История Культура Литература Логика Математика Медицина Металлургия Механика Образование Охрана труда Педагогика Политика Право Психология Религия Риторика Социология Спорт Строительство Технология Туризм Физика Философия Финансы Химия Черчение Экология Экономика Электроника

Сұрастыру. Ревматизмді болжауда науқастарды сұрастыру оның негізгі шағымдарын (буындарының






Ревматизмді болжауда науқастарды сұрастыру оның негізгі шағымдарын (буындарының, буын маңайындағы тіндер мен бұлшық еттің аурулары, буын қозғалысының шектелуі, безгек, жалпы әлсіздік, бас ауруы, жүрегінің қағуы, инспираторлы ентікпе) талдауға мүмкіндік береді.

Буындардың, буын майындағы тіндер мен бұлшық еттің ауруы (артралгия1) тірек-қимыл аппаратының көптеген ауруларының негізігі клиникалық белгісі болып табылады. Ол жедел болуы мүмкін (жарақаттар, инфекциялар, микрокристаллды артропатиялар), созылмалы және әр түрлі сипатта (қабынған, механикалық, тамырлық, нейрогенді, психогенді) болуы мүмкін. Ауру импульстары екі түрлі жүйке талшықтарымен беріледі: миелинді A∆-талшықтар (жедел ошақты ауырсыну) және миеленсіз С-талшықтар (тұйық диффузды аурулар). Ауру импульстары жұлын арқылы ретикулярлы формация мен таламусқа беріледі, содан кейін гипоталамусқа, үлкен ми жарты шары қыртысының маңдай және самай бөлігіне беріледі. Ауру медиаторлары нейрокининдер (Р субстанциясы), глутамат, аспартат болып табылады. Жұлының шығыс ноцицептивті жүйесі кіріс антиноцицептивті жүйесінен бөлінеді, оның медиаторы серотонин болып табылады. Созылмалы ауырсынуларда Р субстанциясының деңгейі жоғарлайды, жұлын сұйығында серотонин мөлшері азаяды, ол ауырсынудың азаюына алып келеді.

Буындардың ауруы энтезопатияның салдарынандамуы мүмкін, ол сүйекке жалғанатын сіңірлер мен байламдардың патологиялық өзгерістеріне байланысты, сонымен қатар, сүйек тіні, бұлшық ет, фасция, перифериялық жүйкелер немесе ОЖЖ зақымдануына байланысты болуы мүмкін.

Артралгияның кез келген ауырсынулар тәрізді перифериялық және орталық компоненттері болады. Артрит кезіндегі ауырсыну ең алдымен синовиальді қабықтың қабынуына байланысты, бірақ, оның ауырсыну күштілігі қабыну белсенділігінің объективті критерилері мен органикалық өзгерістеріне сәйкес келмейді.

 

[1]«Артралгия» термині буындардағы ауырсыну сезімін және шектеулі буын зақымданулармен жүретін ауру топтарын белгілеу үшін қолданылады.

Ауырсынудың нақты қозғалыспен байланысы параартикулярлы тіндердің (сіңірлердің) зақымданғанын көрсетеді. Нақты артралгияның субстраты болып артрит, бұлшық еттердің спазмы немесе буын капсуласының фиброзы табылады. Ірі буындағы немесе бүкіл аяқтағы түнгі ауырсынулар көбінесе тамырлар бұзылыстарына (көк тамырдың варикозды ауруы) және нейропатиялар (туннельді және түбірлі синдром) байланысты.

Артралгияның келесі негізгі түрлеріне бөледі:

- артралгия инфекциялық-токсикалық синдром кезінде жедел инфекцияда оның продромальді кезеңінде және қызба үстіндегі ерте кезеңінде байқалады. Науқастар буындарының қақсауына шағымданады. Артралгия бұл кезде полиартикулярлы үлкен буындарды зақымдайды және миалгия мен оссалгия байқалады. Буындардың қозғалғыштығы бұзылмаған. Артралгия аздап байқалады, аурудың негізгі симптомы болып табылмайды және бірнеше күннен кейін аурудың өршу кезеңінде инфекциялық-токсикалық көріністер азайғанда жоғалады.

- бірінші рет пайда болған немесе интермиттелген жедел артралгия артриттің эквиваленті сияқты болады. Мұндай жағдайда буындардың сыртқы қабыну өзгерістері аурудың бүкіл ағымында болмауы да мүмкін немесе оның соңғы сатысында пайда болуы мүмкін;

- біртіндеп басталатын оқшауланған олиго- немесе полиартралгия ірі буындарды, көбінесе аяқтың буындарын зақымдайды. Интенсивті, көшпелі ауырсыну күндіз және түнде мазалайды, барлық зақымданған буындардағы активті және пассивті қозғалысты бірден шектейді, тіпті, қозғалта алмайды және миалгия, оссалгия, сіңірлердің ауырсынуларымен (тендинит) бірге байқалады. Осындай артралгия бруцеллёз, қызылшада, Шенляйн–Геноха ауруында, қатерліісіктерде(паранеопластикалық артрит), гемобластозда, кессонды ауруда болатын жедел артриттің белгісі болып табылады;

- ірі буындардағы ұзақ, үнемі болатын моноартралгия мерездік немесе туберкулёзді артриттің дамуына әкелуі мүмкін, сонымен қатар, ісіктің, буын жарақатының белгісі, деформациялық остеоартроздың бастамасы болуы мүмкін;

- бұрын болған буын жарақаты және жедел қабыну ауруының салдарынан артралгия белгілері болуы мүмкін;

- псевдоартралгия. Оссалгия, фасциит, миалгия, невралгия, қан тамырларының аурулары, қозғалыстың бұзылуы артралгия сияқты ауруды тудыруы мүмкін. Эпифиздің маңайындағы оссалгия біріншілік және метастатикалық сүйек ісігінде, гемобластозтарда, тезауризмоздарда, мальабсорбция кезіндегі остеомаляцияда және бүйрек жетіспеушілігінде, тырысуға қарсы қолданатын дәрілерді ұзақ қолданғандабайқалады. Сүйектердің түнде ауруы мерезбен ауыратын адамдарға тән. Сүйектің ауруы ешқандай жерге берілмейді. Шынтақ және тізе буындарының ауруы диффузды фасциитке тән, иық және жамбас мықын буындарының псевдоартралгиясы ревматизмдік полимиалгияға тән. Иық буынының артралгиясы мойын омыртқасының остеохондроздағы түбірлі синдромында, инфаркт миокард кезіндегі иыққа берілетін ауырсыну, өкпе ұшының ісігінде байқалуы мүмкін. «Вазомоторлы артралгия» кейде орта жастағы әйел адамдарда вегетативті дистонияда байқалады, ал «ишемиялық» - аяқ артерияларының облитерациялық ауруында кездеседі. Псевдоартралгия сонымен қатар майтабан және тізе буының патологиялық құрылымында кездеседі;

- фибромиалгия («психогенді ревматизм») мазасыз-күмәншіл адамдарда тірек-қимыл аппаратының органикалық өзгерістері жоқ (көбінесе 30–60 жас аралығындағы әйелдерде) субъективті созылмалы бұзылыстардың жиынтығы (полиартралгия, миалгия, оссалгия). Фибромиалгияның пайда болуына нақты бір бұлшық еттердің ұзақ изометриялық күш түсуімен олардың гипертонусы, гипоксиясы, тірек-қимыл аппаратының шамалы жарақаттануы және энтезопатиялар, бұлшық ет микроциркуляциясының, метоболизм мен эндокриндік жүйелердің бұзылыстары себеп болуы мүмкін. Фибромиалгия кезіндегі ауырсынудың сапалық және сандық сипаты пациенттің жеке ерекшеліктеріне байланысты әр түрлі болады. Мұндай науқастар буын маңайындағы және бұлшық еттердің, әсіресе, сүйекке бекіген жерлерінде симметриялық нақты көптеген ауырсынуларға шағымданады. Фибромиалгия жиі таңертеңгілік бұлшық еттердің буындарының бөгеліп қалуы1, қолдары мен аяқтарының ісіп тұрған сияқты сезінуі, таңертеңгілік уақытта немесе шаршаған кезде парестезиялар, сонымен қатар, бұлшық ет әлсіздігі және билатеральді тырысулармен бірге болады. Осы ауырсынулар күйзеліс кезінде, ұйқы бұзылғанда, бұлтты ауа райында, көп физикалық күш түскенде күшейсе және стероидты емес қабынуға қарсы дәрілерді қолданғаннан кейін басылмайтын болса, бұл өте маңызды. Седативті дәрілер, қалыпты физикалық күш түсіру және жергілікті жылу ем-шаралары жеңілдік әкеледі.

Қабынудың объективті белгілері (ісіну, қызару және буындардың қызуы) жоқ, бірақ пальпация жасағанда сүйекке бекіген бұлшық еттер мен параартикулярлы тіндердің, сонымен қатар, келесі симметриялық нүктелерде ауырсынуы2 анықталады:

- мойын омыртқасының төменгі бөлігі;

- трапециялық бұлшық еттің ортасы;

- сүйекүсті бұлшық еттің ортасы;

- екінші қабырға арасындағы кеуде бұлшық еті;

- иықтың айдаршықүсті латералды жағынан 1-2 см дистальді;

- омыртқаның белден төменгі бөлігі;

[1] Фибромиалгия кезіндегі таңертегілік бұлшық еттердің бөгеліп қалуын ревматоидты артрит және анкилозды спондилит кезіндегі буындардың зақымдануынан болатын таңертеңгілік бөгеліп қалулардан салыстыру керек.

- жамбастың жоғарғы бүйірлік беті;

- Ахиллов сіңірінің балтыр бұлшық етіне өтетін тұсы.

Аталған нүктелер инелік рефлексотерапиядағы акупунктуралық нүктелермен сәйкес келмейді, ал олардың морфологиялық тексерулері ешқандай өзгерістерді таппайды.

Аяқтың буындарын бүгу вертикальді жағдайда қиындайды және горизонтальді жағдайда еркін болуы мүмкін. Оған қарамастан, буындардың нашар қозғалуы науқастардың көңілін басқаға аударғанда жоғалып кетеді.Торакалгия және вертебралгия, бел бұлшық еттерінің контрактурасымен бірге (бүгілген арқа) вертикальді жағдайда болуы мүмкін, бірақ горизонтальді жағдайда толығымен кетіп қалуы мүмкін.

Фибромиалгия кейде вегетативті өзгерістермен (гипергидроз, жүрек қағуы, кардиалгия, нейроциркуляторлы дистония), ішектің тітіркенген синдромымен, термоневрозбен бірге болуы мүмкін. Фибромиалгиямен ауыратын науқастарды ұзақ жылдар бойы бақылағанда тек жасына байланысты буындардың дегенеративті белгілерінен басқа, қан анализдерінен нақты ревматологиялық өзгерістерді және органикалық артропатиялардың рентгенологиялық белгілерін анықтау мүмкін болмайды.

Буындардың қозғалысының шектелуі (қозғалмай қалуы) (ankylosis - грек сөзінен ankylos - бүгілген) көптеген органикалық артропатиялардың соңғы сатысында буындардың бірігіп қалуының әсерінен дамиды. Зақымдаушы факторлардың әсерінен (қабыну, жарақаттар, ұзақ иммобилизация) буынның сіңірлік қаптамасы бұзылады, буындардың бетін фиброзды дәнекер тіні қаптайды (фиброзды анкилоз сатысы). Содан кейін фиброзды тін сүйек тініне ауысады (сүйекті анкилоз сатысы). Буындардың қозғалысы толығымен шектеліп қалады.

Буындардың қозғалысы біртіндеп шектеледі. Басында науқастар буындарының ауырсынуына және әсіресе, тыныштық жағдайдан кейін буындарының қозғалысының бөгеліп қалуына шағымданады. Содан кейін қозғалыс амплитудасы азаяды. Жедел қабыну көріністері басылады. Параартикулярлы тіндердің пролиферациясының әсерінен буындардың тұрақты деформациясы пайда болады. Фиброзды анкилоз кезінде буындарда тербелу қозғалыстары сақталады, сүйек анкилозында қозғалыс мүлдем болмайды. Қозғалмай қалу кез келген буындарда дамуы мүмкін, бірақ көбінесе тізе, жақ буындары, омыртқа буындары, ұсақ білезік, саусақ буындары зақымдалады.

Безгек және жалпы әлсіздік ревматизммен ауыратын науқастарда қабыну белсенділігі мен интоксикацияның әсерінен дамиды, мысалы, жедел буын ревматизмімен немесе жүйелі қызыл жегімен ауыратын науқастарда болады. Бас ауруы самай артериясы қамтылған түйіндік периартерииттің; негізгі клиникалық белгісі болып табылады. Жүректің қағуы және инспираторлы ентікпе жүректің зақымданғанын көрсетеді, ол ревматизм мен жүйелі қызыл жегіге тән. Бұдан басқа, тұрақты және анық байқалатын ентікпе жүйелі васкулиттердің шегінде (Чардж–Штраус синдромы, Гудпасчур синдромы) өкпенің аутоиммунды зақымдануында (альвеолит) болады.

Арау

Ревматизмен ауыратын науқастарды вертикальді, горизонтальді қалпында немесе жүрген кезінде1 қарау арқылы көптеген визуальді белгілерді анықтауға болады, мысалы, буындардың ісіп тұрғанын көруге болады.

Жалпы қарағанда терінің бозаруы көңіл аудартады, сонымен қатар, аяқтардың әр түрлі патологиялық жағдайларда болуы көбінесе ревматизммен2 ауыратын науқастарда байқалады. Жүйелі склеродермиямен ауыратын науқастардың сыртқы келбетіне тән белгілер жоғарыда нақты сиппатталған. Айта кету керек, осы ауруда жиі білезік пен қол саусақтарының трофикалық өзгерістері анықталады: қолдың беткі жағы тығыз, бозарған және суық (Рейно синдромы), бұлшық еттері семіп қалған. Кейбір саусақтарының басы ойылып қалады, кемістіктері жазылғаннан кейін, олардың орнына келоидты тыртықтар пайда болады.

Терідегі бөртпелердің зор диагностикалық маңызы бар.

- Қызыл жегі «көбелегі» (vespertilio) - контуры өшірілген және көбелек тәрізді симметриялы орналасқан эритематозды қызыл-күлгін бөртпелер, «денесі» науқастың мұрнында, ал «қанаты» оның бетінде орналасқан. Одан кейін қызыл жегі эритемасы маңдайға, иегіне, иығына, ретроаурикулярлы жерлерге таралуы мүмкін. Сирек осындай өзгерістер саусақтарының басында, қолының беткі жағында, қол буындарының дорзальді бөлігінде, үлкен саусақ пен кіші саусақтың бүгілген жерлерінде байқалуы мүмкін. Эритеманың өзінде жұқа қабыршықтар, фоллкулярлы мүйізді қатпарлар, телеангиэктазиялар көрінеді. Қызыл жегі «көбелегі» тұрақты болуы немесе тек қабыну кезеңінде ғана пайда болуы мүмкін. Жүйелі қызыл жегінде «көбелектен» басқа, петехиялар (аутоиммунды тромбоцитопениялық пурпураның салдарынан) және везикулярлы элементтер, сонымен бірге, афтозды стоматит болуы мүмкін, ол осы аурудың ауыр ағымды екенін көрсетеді.

- Түйінді эритема (тері ангииті) жіліншекте немесе санда байқалады (сирек - жамбас пен қолда), көбінесе әйелдерде көлемі 6–8 см дейін ауыратын ісінген ашық-қызыл түйіндер түрінде болады, бір сәтте пайда болмайды (10-1 сурет).

[1] Осы аймақтағы басып көргендегі ауырсынудың болуы терінің және тері асты қабатының гиперестезиясын анықтайды.

Түйіндер 2–3 аптадан кейін бозарады немесе кетіп қалады, біртіндеп түсі көкшіл, жасыл немесе сарғыш түске өзгереді (көгеру эволюциясы). Кейде түйіндер ойылады. Эритемамен бірге безгек, жалпы әлсіздік, артралгия болуы мүмкін. Түйінді эритема жүйелі қызыл жегінде және жүйелі васкулитте байқалады, бірақ жиі - саркоидоз кезінде, паранеопластикалық синдромда, дәрілік ауруларда байқалады.

- Сақина тәрізді эритема (erythema anulare, эритема Дарье, эритема Фокса) жас ер адамдарда денесі мен аяқтарында орналасады. Аталған жерлерде үлкен емес, аздап қышитын қабыршақталған дақтар пайда болады, үлкейе келе сақина тәрізді пішінге айналады, ортасы түсіңкі және шет жақтары аздап көтеріңкі болады. Сақинаның ішінде сол сияқты кішкентай сақиналар қалыптасады. Эритеменың ортасындағы терінің түсі қалыпты, қабыршақтанулар жоқ. Сақина тәріздес эритеманың диаметрі 6–8 см (әдетте 2–4 см) болады. Ауру барысы әр түрлі: бір бөртпелер ізсіз жоғалып кетеді де, 2–3 аптадан кейін басқасы пайда болады. Кейде күтпеген ремиссия болуы мүмкін. Сақина тәріздес эритема жедел буын ревматизмнің бастамасы болуы мүмкін, бірақ ол жиі ұзақ созылмалы ошақ инфекциясы бар, дәрілік ауруларда, паранеопластикалық синдромда байқалады.

Дерматомиозиттің бастамасы 25% жағдайда терінің зақымдануынан басталады, ал осы аурудың дамығын сатысы 95% жағдайда әр түрлі тері өзгерістерімен бірге болады. Бұл өзгерістер патогномониялық емес, бірақ түрлі сипатта. Дененің ашық жерлерінде ісік басым болады және күлгін-алқызыл эритема, көбінесе иығында, бетінде және көзінің маңайында (параорбитальді ісік, көзілдірікті эритема, «жанаттың көзі») болады. Эритема білезік-саусақ буындарында Готтрон симптомы деп белгіленеді. Уақыт өте келе бөртпелердің түсі күрең-қызыл бола бастайды, қабыршақтану мен телеангиэктазиялар пайда болады. Дерматомиозитте эритемадан басқа ошақты тері атрофиясы, аяқта мәрмәр тәріздес суреттер, тері ішілік қан құюлар байқалады.

Ревматоидты түйіндер зақымданған буындардың бетінде периартикулярлы тіндерде (жиі - шынтақ) немесе механикалық зақымдануға бейім буындарда (шынтық сүйегі, Ахиллов сіңірі, желке), ревматоидты артритпен ауыратын науқастарда немесе (өте сирек) жүйелі қызыл жегі ауруында болады. Оның морфологиялық субстраты терінің терең қабатында коллагендердің фибринді дегенерациялық макрофагтармен инфильтрацияланған ошақтар болып табылады. Бұл түйіндер тығыз, ауырмайды, көлемі 3–4 мм. Кей жағдайларда жарақаттың әсерінен ашылып және жаралануы мүмкін. Ревматоидты түйіндер ревматоидты артриттің ауыр ағымды екенін көрсететін белгілердің бірі болады.

Подагралық тофустар уратты инфильтраттармен, тері астында немесе периартикулярлы орналасады. Олар ауырмайды және оған тән, бірақ подаграның міндетті симптомы болып табылмайды. Олар тығыз, көлемі бұршақтың көлемінен қара өрік сүйегінің көлеміндей болады (шынтақта). Жедел подагралық артриттің бірінші ұстамасында тофустар әр түрлі уақытта (2–3 жылдан 20 жылға дейін) пайда болуы мүмкін, кейде мүлдем болмайды. Бір пайда болған тофустар кетпейді, керісінше көлемі үлкейеді. Оларды қаптап тұрған тері өзгермеген, тофустар көлемі үлкейе келе, эпидермистің мөлдірлігіне байланысты түсі ақшылдау түске айналады. Жеке жағдайларда (жарақаттан кейін немесе жедел подаграның ұстамасында) тофустар жарылады, оның ішіндегісі басқа жерге кетеді. Содан кейін бұл жерде фистулалар қалыптасады, жұлдызша тәріздес келоидты тыртықтар өсіп шығады. Подагралық тофустардың жақсы орналасатын жерлері: құлақ геликсінің бос шеттері, шынтақ өсіндісінің маңайы, білезіктің дистальді саусақаралық буындары. Сирек Ахиллов сіңірінде, тізе маңында, қаста, мұрын қанатында болады, бірақ подаграмен ауыратын науқастың денесінің кез келген жерінде болуы мүмкін[8] (10-2 сурет).

Ы верстка: вставить «propedevtika_ris_10-2» БЮЮ Ы

Буын синдромының нақты белгілеріне әр түрлі жерде және айқындылық сатысына байланысты буындардың ауытқуы (девиация) мен деформациясы жатады.

Геберден түйіндері (қолдың дистальді саусақ аралық артрозы) көп жағдайларда әйел адамдарда 45 жастан асқаннан кейін байқалады. Басында ортаңғы дистальді саусақ аралық буыннның және сұқ саусақтың, содан кейін - аты жоқ саусақ пен кішкентай саусақтың симметриялық ошақты тығыздалуы пайда болады2. Олар буынның дорзальді немесе кубитальді жақтарында орналасады, бірақ көбінесе буынның екі жағында симметриялы болады. Түйіндер қатты (сүйекті консистенциялы) және ауырмайды. Оларды жауып тұрған терінің түсі қалыпты немесе боз-қызғылт түсті. Зақымдалған буын деформацияланған: дистальді саусақтар ішке қарай ауытқыған, жартылай бүгілген.

Бушара түйіндері (қолдың проксимальді саусақаралық артрозы) сирек кездеседі және Геберден түйінімен бірге болады. Екі саусақ аралық артроздардың бірге болуы біріншіден ревматоидты артритті шығаруды талап етеді, бұл кезде проксимальді саусақ аралық буындар зақымданады. Бір пайда болған Геберден және Бушара түйіндері кетіп қалмайды.

Ревматоидты полиартриттің өршу сатысында зақымданған буындардың келесі өзгерістерін көруге болады:

- девиация (ауытқу), сүйектердің өзара орналасуының өзгеруі, екі аралас сүйектің арасында бұрыш пайда болады, ал әртүрлі сегментердің қалыпты осі сақталмайды.

 

[1] «Үйрек тәрізді жүріс» ақсаңдап жүру коксартрозға тән.

[1] «Ревматизм» термині екі түрде қолданылады: әртүрлі артропатияларды белгілеу үшін (қазіргі кезде сирек қолданылады), сонымен қатар жедел және қайтымды ревматизмді белгілеу үшін қолданылады (Сокольский–Буйо ауруы).

 

Ауытқулар жеке бұлшық еттердің ұзақ контрактурасының әсерінен және көлденең байламдардың қысқаруынанқалыптасады. Көбінесе кубитальді (ульнарлы) девиациялар тән. Ол былай түсіндіріледі, экстензорлы қол бұлшық еттеріне қарағанда флексорлы (бүгілетін) қол бұлшық еттері аздап семиді, сондықтан, өзінің жағына қарай қисаяды. Бастапқы сатысында бұл девиация қайтымды;

- деформация қабыну процесінің әрі қарай буын сіңірлері мен сүйекке таралуы нәтижесінде дамиды, содан кейін олар басқа буындарға беріледі. Қол саусақтарының, иықтың, шынтақтың деформациясы нақты бір нәрсеге ұқсастығына байланысты нақты образдармен белгіленеді: «аққу мойын», «ілмек тәрізді саусақтар», «М әрпі», жұдырығы «түйе арқасы тәрізді». Аяқта табан саусақтарының дорзальді ретракциясы қалыптасады, «балға тәрізді саусақтар», halux valgus, алдыңғы табан негізінің ішке кіруі.

Анкилозданған спондилоартриттің соңғы сатысы омыртқаның деформациясымен арқасы домаланған арқа-бел кифозы ретінде көрініс береді, ол жүрісі «жерге бетімен» қараған науқасқа Z әріпіне ұқсас тән келбет береді. Осы аурудың диагнозын осындай жағдайларда «ара қашықтықтан» қоюға болады.

Дюпюитрен контрактурасы (алақандық апоневроздың ретракциясы, алақандық фасциит) 90% жағдайда ер адамдарды зақымдайды. Ауру жиі мойын артрозы, иықжауырын периартриті, созылмалы диффузды бауырдың зақымдануы тәрізді болады. Алақандық апоневроздың ретракциясы алақанда ауырмайтын домалақ түйіндердің пайда болуымен басталады, IV саусақтың бүгілетін жерлерінде сіңірдің бойымен немесе бір жағында пайда болады. Біртіндеп түйіндер ұзарады, саусақтарын бүгу шектеледі, уақыт өте келе бірінші және екінші саусақтың қайтымсыз флексиясы орын алады, олар жақсы байқалатын апоневротикалық хордамен созылады. Үрдіс көбінесе IV и V саусақтарда байқалады (сирек үшінші және бірінші), соған қарамастан сұқ саусақ зақымданбай қалады. Зақымданған апоневроз терімен бірге өсіп кетеді. Флекция кезінде фиксацияға қарамастан қолдың ұстау қимылдары оның негізгі функцияларды жасауға жеткілікті көлемде сақталады.

Ледерхозе контрактурасы (өкше апоневрозының ретракциясы, өкше фасцииті) клиникалық белгілері мен ағымы бойынша Дюпюитрен контрактурасына ұқсайды. Мұндайда аяқ саусақтарының қатты бүгілуіне байланысты жүргенде біршама ыңғайсыздықтар тудырады.

Вальгусті деформация кез келген буынның проксимальді бөлігінің ішке қарай, ал дистальді бөлігінің сыртқа қарай ауытқуын білдіреді. Табанға байланысты «halux valgus»термині қолданылады. Сонымен қатар, Вальгусті деформация балтыр мен санды зағымдауы мүмкін. Вальгусті деформация әйел адамдарда кездеседі, мұның генетикалық себебі болуы мүмкін.

Бурсит (лат. тілінен bursa - сөмке) бұл синовиальді қабықшаның қабынуы, оның қуысына экссудаттың жиналуы. Синовиальді сумка сіңір мен бұлшық еттің сүйекке жанасқан жерінде, сонымен қатар, тері мен шығып тұратын сүйектің арасында орналасады. Бурситтердің жиі пайда болатын жерлері - иық буыны, сирек - шынтақ (10-3 сурет), тізе, сан, сонымен қатар, Ахиллов сіңірі мен табан сүйегінің арасында орналасқан синовиальді сөмке. Бурсит жедел ауырсынумен басталады, қозғалған кезде зақымдалған қосылған жерлерінің ауырсынуы күшейе түседі, ауыратын нүктелері анықталады. Жиі бұл ауырсынулар түнде күшейе түседі. Арық науқастарда зақымданған ірі буынның үстінен қап тәрізді жергілікті ісінулерді көруге болады, оны басып көргенде флюктуация анықталады. Қабынған синовиальді сөмкені тескенде, алынған пунктатты микрофлораларға себу керек немесе оны микробиологиялық тексеруден өткізу қажет. Көп жағдайларда ұзақ ағымдағы бурситтің себебі деформациялық артроздың дамуымен тармақталу болып табылады.







Дата добавления: 2015-10-19; просмотров: 2775. Нарушение авторских прав; Мы поможем в написании вашей работы!



Функция спроса населения на данный товар Функция спроса населения на данный товар: Qd=7-Р. Функция предложения: Qs= -5+2Р,где...

Аальтернативная стоимость. Кривая производственных возможностей В экономике Буридании есть 100 ед. труда с производительностью 4 м ткани или 2 кг мяса...

Вычисление основной дактилоскопической формулы Вычислением основной дактоформулы обычно занимается следователь. Для этого все десять пальцев разбиваются на пять пар...

Расчетные и графические задания Равновесный объем - это объем, определяемый равенством спроса и предложения...

Реформы П.А.Столыпина Сегодня уже никто не сомневается в том, что экономическая политика П...

Виды нарушений опорно-двигательного аппарата у детей В общеупотребительном значении нарушение опорно-двигательного аппарата (ОДА) идентифицируется с нарушениями двигательных функций и определенными органическими поражениями (дефектами)...

Особенности массовой коммуникации Развитие средств связи и информации привело к возникновению явления массовой коммуникации...

СИНТАКСИЧЕСКАЯ РАБОТА В СИСТЕМЕ РАЗВИТИЯ РЕЧИ УЧАЩИХСЯ В языке различаются уровни — уровень слова (лексический), уровень словосочетания и предложения (синтаксический) и уровень Словосочетание в этом смысле может рассматриваться как переходное звено от лексического уровня к синтаксическому...

Плейотропное действие генов. Примеры. Плейотропное действие генов - это зависимость нескольких признаков от одного гена, то есть множественное действие одного гена...

Методика обучения письму и письменной речи на иностранном языке в средней школе. Различают письмо и письменную речь. Письмо – объект овладения графической и орфографической системами иностранного языка для фиксации языкового и речевого материала...

Studopedia.info - Студопедия - 2014-2024 год . (0.009 сек.) русская версия | украинская версия