Скамарох 3.

Замест рук — уткнулі палкі,

Вочы — вугалю кавалкі,

Нос — чарэпак з гладыша,

Барада — шматок кудзелі,

А на лысіну надзелі

Кош замест капелюша!

Скамарох 1.

Ну i дзед! Відаць яму

Цешыць нас усю зімy.

(Музыка. З’яўляецца Снегавік. Спявае.)

Снегавік.

Я спяваю ў карагодзе,

Каб увесь пачуў народ.

Ды шкада, што навагоддзе

Толью раз на год!

Сёння, ідучы да вас,

Сто загадак я прыпас!

Той розум мае,

Хто ix адгадае!

Белы, лёгкі i пушысты,

Ён укрыў зямлю ўсю чыста.

Я прынёс яго ў дом —

Ён разліўся ручаём. (Снег.)

Сее, вее, падсявае,

След зімою замятае. (Зaвipyxa.)

Ён нарадзіўся на страсе,

Вялікім вырас пакрысе,

На сонцы грэцца ледзь пачаў,

Заплакаў моўчкі i прапаў. (Лядаш.)

Раку за ноч замураваў

I вокны усе размаляваў,

Вавёрку ўшчыкнуў за нос.

Завуць яго, сябры, (мароз).

Што за беленькая мушка

Апусцілася на вушка,

Ледзь чутно паказытала,

Штосьці вушку пашаптала

І праз міг яе не стала.

Паглядзеў i я туды, —

А там кропелька вады. (Сняжынка.)

Снегавік.

І да нас сняжынкі заляцеі!. Цэлы рой сняжынак, прывяла ix старэйшая сястрычка —

Снягурка.

Давайце разам пазавем ix:

Сняжынкі-пушынкі, ляціце да нас!

Сняжынкі-пушынкі, з'явіцца вам час!

(Дзеці завуць сняжынак. Снягурка вядзе сняжынак у залу, i тыя водзяць вакол ёлкі свой зімовы карагод.)