Dedi: “Rəbbim göydə və yerdə nə danışıldığını bilir. O – Eşidən və Biləndir”.
Allaha insanların pıçıltı və ya ucadan danışdıqları hər şey məlumdur. O (Pak və Müqəddəs Allah) göylərin və yerin istənilən guşəsində olan səsləri eşidir. Onun gözəl adları arasında – Eşidən və Bilən adları da vardır. O (Pak və Müqəddəs Allah) müxtəlif xahişlərlə müxtəlif dillərdə Ona müraciət edən məxluqların səslərini eşidir. O (Pak və Müqəddəs Allah), ən gizli fikirləri və gizli niyyətləri bilir. ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ;
Onlar dedilər: “Bunlar – rabitəsiz yuxulardır! Yox, o bunları uydurmuşdur! Yox, o – şairdir! Qoy o, bizə əvvəlkilərin göndərildiyinə bənzər bir möcüzə göstərsin”.
Fövqəluca, kafirlərin Muhəmməd Peyğəmbərin (ona Allahın salavatı və salamı olsun!) və onun təbliğ etdiyi Müqəddəs Quranın əleyhinə uydurduqları iftira haqqında xəbər verir. Onlar Müqəddəs Qurana böhtan ataraq ona ən yalançı adlar verirdilər. Bəzən onlar Vəhyi rabitəsiz yuxular adlandırır, Peyğəmbərin (s.ə.s.) sözlərini, yuxulu adamın ağzından çıxan sözləri başa düşmədiyi sayıqlamaya bənzədirdilər. Bəzən də onlar Vəhyi Peyğəmbərin (s.ə.s.) uydurduğu yalan və ya öz yazısı adlandırırdılar. Bəzi hallarda da, onlar Quranı şeir, Peyğəmbəri (s.ə.s.) isə şair adlandırırdılar. Lakin əgər insan Muhəmməd Peyğəmbərin (ona Allahın salavatı və salamı olsun!) həyatı və sifətləri, həmçinin onun (s.ə.s.) təbliğ etdiyi Kitabı haqqında heç olmazsa lap azacıq bir təsəvvürə malikdirsə, onda o, heç vaxt Müqəddəs Quranın ən şərəfli və Allah tərəfindən nazil edilən ən uca Kitab olmasına qətiyyən şübhə etməz. Heç kim belə bir Kitabı və ya onun bir hissəsini yazmaq bacarığına malik deyildir. Allah Öz düşmənlərinə dəvət göndərib, təklif edir ki, qoy onlar da Müqəddəs Qurana bənzər bir şey yazsınlar. Lakin özlərinin çoxsaylı iddialarına baxmayaraq, onlar bu çağırışa cavab verə bilmədilər[66]. Onlar bunu özləri çox yaxşı bilirlər. Əgər bu belə deyilsə, onda onlar niyə qərar qəbul edə bilmirlər? Niyə onlar öz yerlərində hərəkətsiz oturaraq, anlaşılmaz sözlər söyləyirlər? Doğrudan da, onların bu rəftarı – Quran ayələrinin inkarı mümkün olmayan əsl həqiqət olmasındadır. Bu o deməkdir ki, kafirlər yalnız yalançı nitqlər söyləməklə ümid edirlər ki, həqiqəti hələ dərk etməyən insanlar ondan üz döndərəcəklər. Bütün bunlar Allahın ən böyük möcüzəsidir və o, gələcək nəsllər üçün qorunur və Elçinin (s.ə.s.) və onun gətirdiyi təlimin doğruluğunu açıq-aşkar təsdiq edir. Əgər bundan sonra da kimsə, Muhəmməd Peyğəmbərin (ona Allahın salavatı və salamı olsun!) doğruçuluğunun dəlillərini və ya ona digər möcüzələr göstərməyi tələb edərsə, onda o zalım cahildir və bu məziyyəti ilə özündən əvvəlki inadkar kafirlərin tayıdır; onlar da iman gətirməkdən boyun qaçırırdılar və yeni möcüzələrin onlara nə dərəcədə böyük zərər vuracağını və onlara xeyir gətirməyəcəyini dərk etmirdilər. Əgər onlar Allahın Təliminin həqiqiliyinə inandıqdan sonra iman gətirmək niyyətində olsaydılar, onda artıq onlara göstərilmiş möcüzələr sayəsində əminlik hasil edə bilər və bir daha yeni fövqəltəbii möcüzələr tələb etməzdilər. Yox, əgər onlar elçilərin gücsüzlüyünü ifşa etməyə və onlar möcüzə göstərməyəcəkləri halda özlərinə bəraət qazandırmağa cəhd göstərirdilərsə, onda onlar əsl kafirlər idilər. Belə adamlar onlara tələb etdikləri möcüzələr göstərildikdə də haqq dinə gəlmirlər və onlar işgəncəli əzaba düçar olana qədər allahsız qalırlar. Məhz belə insanlar Muhəmməd Peyğəmbərdən (ona Allahın salavatı və salamı olsun!) əvvəlki elçilərin, məsələn, Salehin (ə) dişi dəvəsi və Musanın (ə) əsası kimi, göstərdikləri möcüzə tələb edirdilər.
ﮒ ﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚ ﮛ;
(21.6) “Onlara qədər Bizim məhv etdiyimiz ölkələrdən heç biri iman gətirməmişdilər. Məgər bunlar iman gətirəcəklər?”
Məhv edilmiş ölkələrin sakinləri tələb etdikləri möcüzələri onlara göstərdikdən sonra da iman gətirmədilər. Bu isə o deməkdir ki, əgər insan ona möcüzə göstərilməsini tələb edirsə və tələbi yerinə yetirildikdən sonra yenə iman gətirməkdən boyun qaçırırsa, onda cəza onu yaxın həyatda haqlaya bilər. Allahın ədalətli qanunu belədir. Məlumdur ki, əvvəlki zamanlarda kafirlər onlara möcüzələr nazil edildikdən sonra da haqq dini qəbul etmirdilər. Məgər indiki allahsızlar da belə rəftar etməyəcəklərmi? Onlar özlərindən əvvəlkilərdən nə ilə üstündürlər ki? Məgər onlarda heç olmasa zərrə qədər xeyirxahlıq varmı ki, insan Allahın möcüzələri ilə rastlaşdıqda, ona iman gətirməsinə kömək etsin? Bu, zahirən gözəl sual olsa da, əslində az əhəmiyyət kəsb edir və buradan belə aydın olur ki, belə müşriklər heç vaxt haqq dinə gəlmirlər.
ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ;
Sənə qədər də Biz təkcə vəhy təlqin etdiyimiz kişiləri göndərirdik. Bilmirsinizsə, Xatırlayan adamlardan soruşun”.
|