Kitabda Musanı da xatırla! Həqiqətən, o, seçil­mişdi, elçi və peyğəmbər idi”.

Ey Muhəmməd! Bu Böyük Kitabda İmran oğlu Musa peyğəmbəri (ə) da yada sal! Beləliklə, sən ona (ə) ehtiram gös­tərmiş olarsan, onun (ə) xeyirxah adını şərəfləndirərsən, göstər­diyi xid­mətlərini və kamil məziyyətlərini xatırlayarsan. O (ə) seçilmiş elçi və peyğəmbər idi. Ərəb sözü olan “muxləs” – “seçil­miş” deməkdir. Buradan belə çıxır ki, Fövqəluca Allah Musa peyğəmbəri (ə) seçmiş və onu (ə) aləmlərin sakinlərindən ucalt­mışdır. Lakin Müqəddəs Quranın bir oxunuşunda bu “muxlis” kimi səslənir ki, bu - “səmimi” mənasını verir. Bu halda həmin söz peyğəmbərin (ə) niyyətlərinin təmiz, əməllərinin isə Allah xa­tirinə səmimi oldu­ğunu bildirir. Hər iki məna Musa peyğəmbərə (ə) aiddir, çünki Allah onu (ə) səmimiliyinə və sədaqətinə görə seçmişdi. Məhz bu keyfiyyətlər onun Allahın elçisi seçilməsinə səbəb olmuşdu. Əgər insan səmimiliyə malikdirsə və Allahın seçilmişi olmaq haqqına layiqdirsə, onda onun səciyyələndi­ril­məsi üçün daha şərəfli keyfiyyətlər tapmaq mümkün deyil.

Allah Musanı (ə) peyğəmbər və elçi adlandırır. Peyğəmbər olaraq o, öz Rəbbindən vəhylər alırdı. Elçi kimi isə, o (ə) Rəbbinin sözlərini insanlara çatdırır və onları dinin əsas və fərdi qanun­larını öyrədirdi. Peyğəmbərlik vəzifəsi onu (ə) Allahla, elçi vəzi­fəsi isə onu (ə) insanlarla bağlayırdı. Bu, Musanın (ə) yeganə üstün­lüyü deyildi, çünki Allah onu (ə) ən şan-şöhrətli və ən yaxşı vəhy forması ilə şərəfləndirmişdi – Allah onu (ə) Özünə yaxınlaş­dırmış və onunla (ə) söhbət etmişdi. Bu məziyyət onu (ə) peyğəmbərlər və elçilər cərgəsində fərqləndirmişdi və o (ə) “ Rəhmanın kəlamı” təxəllüsünə layiq görülmüşdü və buradan aydın olur ki, o (ə) vasitəsiz olaraq Mərhəmətli Allahla birbaşa söhbət etmişdir. Bax elə buna görə sonra Quranda deyilir:

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ;